پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از دغدغه هاي مهم انسان ها در همه دوره هاي تاريخ، سلامت رواني در كنار سلامت جسماني بوده است. اسلام وجود انسان متشكل از دو بعد غير مادي ومادي معرفي مي كند و سلامت هر يك را در گرو سلامت ديگري و متاثر از آن مي داند. سلامت روان به معناي تعادل و انسجام فراگير در همه ابعاد جسماني انسان است. كه انديشيدن آگاهي، هدفداري، انصاف، عدالت، امانت داري، حقيقت جويي و تسليم در برابر آن، رشد مستمر و آرامش از جمله نشانه هاي آن هستند. بيماري رواني خارج شدن از حد اعتدال است كه ناداني، عصيان، دنيا طلبي، ظلم و تعدي، ضعف اراده و سستي و اضطراب و غيره ... از جمله نشانه هاي آن مي باشد. آموزه هاي ديني تاثير مهمي در تعريف سلامت رواني انسان محسوب گرديده است. در زمينه رابطه دين و بهداشت رواني در مجامع روان شناسي و روان پزشكي دنيا تحقيقات بسياري صورت گرفته است. اسلام نيز براي مقابله با مشكلات و تنگناهاي زندگي راهكارهاي ويژه اي همچون نماز، روزه، صبر، توكل بر خدا، دعا، ذكر، توجه به فنا پذيري دنيا و فنا ناپذير بودن آخرت و غيره ... اشاره نموده است. اعتقاد به خداوند به عنوان منشاء قدرت و آرامش و انجام فرايض ديني به صورت معني داري با سلامت روان رابطه مستقيم دارد.