پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

قرآن كتاب شريعت و آييني است كه براي ادارهي امور زندگي مادي، معنوي و هدايتي بشر در راستاي تأمين مصالح دنيوي و اخروي انسانها، نازل شده كه در عالم، بينظير و در نهايت اعجاز ميباشد مسأله ي اعجاز از دير زمان مورد بحث و نظر دانشمندان بوده است وجود اين جنبه از اعجازقرآن با توجه به بيداري مسلمانان،شبهات و چالش جديد را در دنياي معاصر ايجاد نمود.لذا طرح و بررسي اين موضوع ،به نوعي دفاع در مقابل شبهات پيرامون قوانين قران مي باشد. اهميت اين جنبه از اعجاز در ان است كه به زندگي مسلمانان شكلي مطلوب مي بخشد و قران را در صحنه زندگي مردم وارد مي كند و آن را از انزوا و انحصار درثواب مجلس ختم مي رهاند و اينكه مي فهماند قوانين قرآن نسبت به تمام ابعاد وجودي انسان و تمام ادوار جامعيت دارد. اين تحقيق در پي پاسخ به اين سوال كه در قرآن كريم : چيستي ، چرايي و چگونگي نامه اعمال چگونه تبيين شده است؟ به روش توصيفي- تبييني و در مواردي تحليلي انجام شده است. كه با جستجو در كتابخانه ها و مطالعه و بررسي متون ديني و پژوهش هاي همسو و سپس توصيف و تبيين داده ها و ... اين نتيجه حاصل آمد كه ؛ اسلام در بعد تشريع احكام از جامعيت كاملى برخوردار است،كه در هيچ يك ازشرايع باقى مانده و نيز تشريعات وضعى،چنين جامعيت و گستردگى به.چشم‏نمى‏خورد. اولين و مهم‌ترين قانون مدون در اسلام، كتاب آسماني قرآن است كه قوانين آن با هدف تأمين سعادت، اجراي عدالت و حاكميت الهي تشريع شده است. بر اساس آيات قرآن، تقنين و تشريع از آن خداوند است و حق تشريع و قانون‌گذاري براي او بر مبناي توحيد در ربوبيت و حاكميت او بر بندگان است. در نظام توحيدي رأي و نظر هيچ كس در حق كسي حجت و نافذ نيست و كسي حق ندارد رأي و نظر خود را بر فرد و جامعه تحميل كند و مردم را بر اجراي آن به زور و قهر دعوت نمايد؛ چون افراد جامعه انساني بسان دندان‌هاي شانه هستند. قوانين حقوقي اسلام بر واقعيات جهان هستي و انسان مبتني است و نيز بر مصالح و مفاسدي مبتني است كه جز خداوند از آن آگاهي ندارد. بدين سبب منشأ و اعتبار قانون نيز نمي‌تواند جز او باشد