پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده: ابوعبدالرحمن عبدالله بن مسعود هذلي صحابه مشهور وخادم پيامبر صلي الله عليه وآله مي باشد.وي ششمين نفري است كه ايمان آورد. درزمان رسول خدا در تمام صحنه ها همگام وهمراه ايشان بود.ابن مسعود از كساني بود كه پيامبرفرا گرفتن قرآن از وي را به اصحاب توصيه كرده بود. از همه مردم بيشتر بر حفظ قرآن مواظبت مي نمود وپيامبر(صلي الله و عليه وآله) خوش داشت قرآن را از زبان وي بشنود.وي شاگردان بسياري در زمينه قرآن و تفسير تربيت نمود. ابن عباس صحابه اي كه قرآن را از وي آموخت.يكي از نوادگان وي به نام علي بن حسين مسعودي، مورخ و جغرافيدان اسلامي است كه بيان كننده اين است كه علم در خاندان مسعودي وجود داشته است.عبدالله ابن مسعود درزمان خلفا به نشر قرآن پرداخت و در زمان خليفه دوم به كوفه اعزام شد و در آنجا شاگرداني تربيت كرد.در زمان خليفه سوم خزانه دار وكليددار بيت المال مسلمين در كوفه شد وبه علت سياستهاي غلط خليفه سوم اختلافات ونزاعي بين او وابن مسعود به وجود آمد كه منجرگفتن حقايقي از ابن مسعود شد كه بر خليفه خوشايند نبود.هنگام مرگ شصت و اندي ساله بود. در اين پايان نامه به حوادثي كه در طول زندگي ابن مسعود رخ داده پرداخته شده و هم چنين تبيين كننده جايگاه علمي و فقهي او مي باشد.