تولید و به کارگیری سلاح های اتمی از دیدگاه فقه و حقوق بین الملل
چكيده
سلاح هاي اتمي كشنده ترين سلاح هايي هستند كه تا به امروز بشر موفق به كشف آن ها شده است و اثرات مخرب اين سلاح ها قابل قياس با سلاح هاي ديگر نيست .اسلام دين صلح و امنيت ، و پيامبر (ص ) و امامان (ع ) مظهر رحمت بودند . با توجه به اصول و قواعد اسلامي مانند : اصل تفكيك ، اصل منع اعتداء ، اصل ممنوعيت فساد در زمين ، اصل ممنوعيت اسراف و تبيذير ، قاعده اثم ، قاعده حرمت ترور ،قاعده وزر و اصل پايبندي به توافقات بين المللي توليد و به كارگيري سلاح هاي اتمي از نظر اسلام ممنوع و حرام شرعي است .در حقوق بين الملل در زمينه توليد سلاح هاي اتمي رويكرد جامعه بينالمللي اين بوده است كه باتصويب معاهداتي مانند N.P.T كشورها را از جهت گيري در مسير توليد سلاح هسته اي منع كنند. در زمينه به كارگيري سلاح هاي اتمي هيچ معاهده اي تصويب نشده است، با اين وجود با استفاده از قواعد عام حقوق بين الملل مانند: قواعد مربوط به سلاح هاي جنگي، ضابطه تفكيك و ضابطه درد و رنج زائد مي توان گفت به كارگيري سلاح هاي اتمي در حقوق بين الملل ممنوع است. در اين تحقيق در فصل اول به بررسي كليات و مفاهيم پرداخته مي شود ، در فصل دوم ديده فقه امايه در مورد توليد و به كارگيري سلاح هاي اتمي مورد بررسي قرار گرفته و در فصل سوم به بررسي سلاح هاي اتمي در حقوق بين الملل پرداخته شده است.
- : سطح3
- : فقه و اصول
- : اصفهان
- : اصفهان
- : مجتهده امين