پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده گرايش به زيبايي و جمال دوستي يكي از ابعاد وجودي انسان است و آيات و روايات و سيره عملي معصومان(عليهم¬السلام) آن را تاييد نموده است. لذا تجمل و جمال به خودي خود بار منفي ندارند. اما آنچه در اين بين مورد نكوهش شديد اسلام قرار گرفته است، گرايش افراطي به اشرافي‌گري و تشريفات دنيوي و هدف قرار گرفتن آن در زندگي است. اشرافي گري با اين بيان به معني، ميل و رغبت كردن به تجملات و توجه به ظواهر زندگي مي¬باشد گرايش به تجملات و زرق و برق دنيا، آسيب¬ها و پيامدهايي دراقتصاد فرد، خانواده و جامعه به دنبال دارد. مقروض شدن، دنيازدگي، به چالش كشيدن انقلاب، مصرف گرايي فرد وخانواده، وابسته شدن به بيگانگان، تغيير الگوي خانواده از حوزه توليد به حوزه مصرف، افزايش فاصله طبقاتي، تضييع بيت¬المال، و عدم پيشرفت جامعه از جمله آسيب¬هاي اين گرايش است. از جمله راهكارهاي قرآني و روايي مقابله با تجمل¬گرايي، ترويج الگوگيري از سيره معصومان(عليهم¬السلام)، تقويت باورهاي ديني و ارزش هاي معنوي مانند؛ زهد و پارسايي، قناعت و مناعت طبع، اعتدال و ميانه¬روي، و ارائه راهكارهاي كاربردي در كنترل اشرافي¬گري مانند؛ منحصر كردن تبليغات در امر مصرفي كالا و خدمات، اجراي عدالت اقتصادي و جلوگيري از انباشت ثروت در دست عده¬اي خاص در فرجام تجمل گرايي ميباشد.