پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

با توجه به جايگاه مسأله مهدويت در انديشه اسلامي، «نشانه‌هاي ظهور» به عنوان يكي از ابعاد مهم بحث مهدويت به جهت تطبيق نشانه‌ها با رخ‌دادهاي روز، پيوسته در طول تاريخ مورد توجه عموم مسلمين و حتي دشمنان مهدويت قرار گرفته و پيامدهايي را در جوامع اسلامي به دنبال داشته است. از آنجايي كه بسترهاي تطبيق نشانه‌هاي ظهور، علاوه بر عصر كنوني تا آستانه ظهور حضرت مهدي ‌عليه‌السلام همواره وجود خواهد داشت؛ ضرورت دارد به منظور پيش‌گيري و مقابله با آسيب‌هاي اعتقادي برخاسته از اين جريان، مسئله تطبيق نشانه‌هاي ظهور و پيامدهاي آن مورد واكاوي علمي قرار بگيرد. تحقيق حاضر با عنوان «بررسي مسئله تطبيق علائم ظهور و پيامدهاي آن»، براي پاسخ به اين سؤال كه ماهيت تطبيق نشانه‌هاي ظهور و پيامدهاي آن چيست؟ در صدد ارائه تصويري روشن از مسئله تطبيق علائم ظهور، معرفي معيارهايي براي تطبيق صحيح نشانه‌هاي ظهور، بيان فوائد تطبيق درست و پيامدهاي تطبيق نادرست و بي‌ضابطه است به اين منظور با استفاده از شيوه گردآوري كتاب‌خانه‌اي و روش توصيفي-تحليلي، پس از معرفي نشانه‌هاي ظهور و انواع آن به چيستي تطبيق نشانه‌ها، امكان، فوائد و ضوابط تطبيق درست مي‌پردازد و در انتها با اشاره به مواردي از تطبيق‌هاي تاريخي و معاصر نشانه‌هاي ظهور، پيامدهاي تطبيق نادرست را معرفي و تبيين كرده است. از اين پژوهش استفاده مي‌شود؛ تطبيق نشانه‌هاي ظهور، ضوابطي دارد كه اگر بر اساس آن ضوابط صورت پذيرد فوائدي چون اميدبخشي، زدودن شك و ترديد، هشدار منحرفان، غفلت‌زدايي و ايجاد آمادگي و... را در پي دارد و اگر بي‌ضابطه انجام شود آسيب‌هايي چون توقيت، استعجال، يأس از ظهور، عدم اهتمام به وظايف منتظران، بروز تفرقه و عدم پيروي از نواب عام، ترديد در اعتقاد به امام عصر(عليه‌السلام) و... را به دنبال خواهد داشت.