پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

امروزه ضرورت برتقريب فقهي در ميان مسلمانان به‌منظور شكل‌گيري تقريب فكري و سرانجام اتحاد اسلامي بيشتر نمايان مي‌شود اگرچه شيعه و سني اختلافاتي در فروعات با همديگر دارند، اما اين دو در اصول اشتراك ديدگاه عميقي دارند اين اشتراك فرصت خوبي است تا ضمن تحقق تقريب فقهي، تقريب فكري بين آحاد جامعه اسلامي نيز تحقق يابد. مقصود از تعامل، وحدت در شيوه‏هاي فقهي اجتهادي نيست و اينكه اساس اختلاف فتوا از ميان فقه مذاهب اسلامي برچيده شود كما اينكه مقصود از آن برتر قرار دادن مذهبي بر مذاهب ديگر، نمي‏باشد. گام نخست براي تحقق ايده «تقريب فقهي» آن است كه فقها از حصار خود‌ساخته پيرامون خود خارج شوند و به «تبادلات فقهي» و «تعاملات فقهي» توجه جدي كنند و از اهميت كاركردهاي فقه مقارن آگاه گردند؛ فرا رفتن از چهارچوب يك مذهب و توجه به ديدگاه مذاهب اسلامي ديگر از اركان اساسي فقه مقارن است اين اصل مهم باانگيزه بالايي همراه است و آن اين است كه همه مسلمين در هركجاي دنيا كه زندگي مي‏كنند به خاطر مصلحت عاليه اسلامي و براي اين‌كه دشمنان اسلام بر آن‌ها مسلط نگردند در صف واحد قرار گيرند تا كوشش‌هاي معاندان را در افشاندن بذرهاي اختلاف خنثي نمايند كليدواژه: تعامل، فقه مقارن، پيروان مذاهب