پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

طمع از جمله مسائلي است كه در قرآن و احاديث از اهميّت ويژه¬اي برخوردار است. زيرا موجب پيشرفت و آرامش يا عدم اين امور در زندگي فردي و اجتماعي است و اين از جمله صفات ذاتي انسان است و به معناي تمايل نفس به چيزي از روي آزمندي و آرزوي شديد است و در واقع از رذايل نكوهيده نيست. زيرا ريشه در حبّ ذات دارد و مي¬تواند آدمي را به سوي سعادت و تكامل دنيوي و اخروي دعوت كند و اين صفت هنگامي نامطلوب است كه به جانب افراط و تفريط منحرف شود. تعاليم اخلاقي در عرصه¬ي طمع مطلوب مانند عمل صالح، علم اندوزي، عدالت گستري، هدايت، كار، جهاد، امربه معروف و نهي از منكر و احسان است كه ضامن پيشرفت مي¬باشد اما طمع نامطلوب در گناه، ثروت اندوزي، جاه و مقام، شهوت پرستي، علم بدون عمل تنها زمينه ساز كسب منافع مادي بدون توجه به زندگي اخروي است. روش اين تحقيق كتابخانه¬اي، توصيفي و تحليلي است و نتايج حاصله از اين پايان نامه به اثبات فرضيه و آگاهي هر چه بيشتر افراد از آثار طمع مطلوب چون عزت نفس، تلاش مضاعف، بركت، استجابت دعا، حفاظت از ايمان، نوآوري علمي، تحقق عدالت و امنيت اجتماعي، حفظ وحدت و قانون مداري و حكومت و رستگاري دنيوي و اخروي پرداخته است و آثار طمع نامطلوب مانند نيازمندي، رنج، درماندگي عقل از تشخيص صحيح، تباهي حكمت، يقين، توكل و در نهايت از بين رفتن دين و همچنين موجب نفاق، حرام خواري، ازبين رفتن جوانمردي و حيا و آبرو، تجمل گرايي و اختلاف در جامعه مي¬شود و اين آشنايي بر اساس آموزه¬هاي اخلاقي در اسلام است تا ارزش¬ها آشكار شود و زمينه¬ي تعالي جامعه¬ي آرماني اسلامي فراهم گردد.