پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

در فقه اسلامي حدودي از جمله قاعده عسر و حرج، قاعده لاضرر، قاعده عدم تفريط، پرهيز از مصرف محرمات، وضع برخي از احكام مالي و حوزه هاي مصرف شامل نفقه، خوردني ها و آشاميدني ها، انفاق، صدقات و ...، براي مصرف اموال وجود دارد كه به عنوان مباني مصرف مطرح مي شوند و هدف از بيان اين موارد بيان نحوه ي مصرف صحيح است. شاخص هاي الگوي صحيح مصرف بر پنج اصل توجه به نيازها، تدبير و مديريت معيشت، اعتدال و ميانه روي در مصرف، دوري از اسراف و انفاق مبتني است و مواردي از جمله؛ ذخيره سازي، مصرف اموال در امور خير، رعايت اولويت ها در انفاق، سخاوت در انفاق، ايثار و ... از شاخص هاي انفاق از نظر قرآن هستند. اموال به دست آمده از راه مشروع، پرداخت حقوق واجب مالي، عدم حجر، تصرف در اموال شخصي، تصرف در طيبات از مباني انفاق در قرآن محسوب مي شوند. انفاق در سه حوزه فردي، خانوادگي، اجتماعي مطرح شده است. مصرف صحيح، آثار فردي و اجتماعي فراواني را به دنبال دارد. تعالي روحي و مبارزه با لذت جويي هاي شخصي، ايجاد زمينه هاي بي نيازي و توانگري، عزت نفس و ... را مي توان از جمله آثار فردي دانست. تكافل اجتماعي، تعديل ثروت، پيش گيري از اتلاف سرمايه ها، اشتغال زايي و فقرزدايي ناشي از آن را نيز از آثار اجتماعي مصرف صحيح مي باشند.