پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

عرفان حلقه، يكي از عرفان‏هاي نوظهوري است كه بر اساس مباني هستي شناسي، راهنماشناسي و فرجام شناسي خاصي شكل گرفته است. اين سه مبنا ناظر به اصول اساسي دين اسلام نيز مي‏باشد. نقدهايي كه بر عرفان حلقه خواهيم داشت، متناظر به اين سه مبناست. علاوه بر اين در آموزه‏هاي عرفان حلقه تشويش و تناقضات بسياري ديده مي‏شود كه در ضمن پايان نامه به آن پرداخته شده است. فرضيه‏ي تحقيق پيش رو عبارت است از ؛ - عرفان حلقه در هر سه مبنا دچار كژي و انحرافاتي در حوزه‏هاي اعتقادي به خصوص در مقوله‏ي مبدأ و معاد مي‏باشد. نوشتار حاضر با روش توصيفي- تحليلي- انتقادي تحقق پيدا كرده است و آن چه اين تحقيق بر اساس مباني آموزه‏هاي اصيل اسلامي بدان دست يافت‏، به حاشيه رانده شدن خداوند در اثر اعتقاد به شبكه‏ي شعور كيهاني در بعد هستي شناختي و نفي توحيد ربوبي است. اشكالاتي در زمينه‏ي توحيد خالقي و توحيد در ذات نيز بر عرفان حلقه وارد مي‏گردد. همچنين در مبناي راهنما شناختي با توجه به نظريه‏ي شبكه‏ي شعور كيهاني، مسئله‏ي نبوت و ملحقاتش مانند چگونگي دريافت وحي و ابلاغ آن و ادعاي اعجاز مواجه با اشكالات مبنايي و بنايي است. در بعد فرجام شناختي، نقد محوري بر اساس باور به نوعي تناسخ در عرفان حلقه شكل گرفته است.