پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اين پايان نامه به مقايسه زندگي موسي«عليه السلام» در قرآن و عهدين مي پردازد. اديان الهي داراي وجوه اتفاق و اختلاف متعددي هستند كه بخشي از آنها در حيطه قصص انبياء و معرفي شخصيت ايشان است. از سويي داستان زندگي و دعوت حضرت موسي«عليه السلام» به عنوان يكي از پيامبران اولوالعزم در موارد متعددي از آيات قرآن ذكر و مورد توجه قرار گرفته افزون بر اين، در منابع روايي نيز روايات زيادي در اين راستا نقل شده و از سوي ديگر عهد عتيق هم به عنوان يكي از متون مقدس مرتبط به زندگي و دعوت اين پيامبر الهي است لذا لازم است زندگي ايشان به صورت تطبيقي مورد بررسي قرار گيرد. نگاه تطبيقي به اين مسائل موجب پيدايي بيشتر اشتراكات و فراهم آمدن زمينه همفكري، نقد و تحليل اين متون مي گردد. اين پايان نامه در سه بخش تنظيم شده كه در بخش اول كليات و مفاهيم و در بخش دوم زندگي حضرت موسي«عليه السلام» در قرآن و عهد عتيق و در بخش سوم تطبيق زندگي حضرت موسي«عليه السلام» در قرآن و عهد عتيق مورد بررسي قرار گرفته است. از جمله اشاره شده هر دو كتاب در توحيد، عدالت، اصل تثبيت نبوت و سلسله انبياء، برتري مراتب كمالي برخي پيامبران بر برخي ديگر با هم مشتركند، گرچه در ترسيم سيماي پيامبران، قرآن بر تنزّه و پاكي انبياء از گناه تأكيد مي كند و از آنان به عنوان الگوهاي عبوديت و تسليم در برابر خدا نام مي برد؛ اما تورات گاهي نسبتهايي به انبياء مي دهد كه با عصمت و پاكي و عبوديت آنان ناسازگار است. از ديدگاه قرآن و عهد قديم، خداوند در اين ارتباط خاص با پيامبر به طور مستقيم يا به وسيله فرشته وحي سخن مي گويد و معارف و احكام و قوانين مورد نياز بشر را به او القا مي كند و به او مأموريت مي دهد تا آن را به مردم ابلاغ كند.