حيا و عفت در تفسير الميزان
علامه طباطبايي معتقد است همه ي فضايل اخلاقي شاخههاي فرعي چهار فضيلت اصلي، يعني «حكمت»، «عفت» و «عدالت» و «شجاعت» است. بر همين مبنا ايشان در كتاب الميزان درختي را ترسيم كرده است كه چهار شاخه ي اصلي دارد و از هر يك از اين شاخهها فروعي منشعب شده است. از شاخه ي حكمت شش فضيلت، از شاخه ي عفت، هجده فضيلت، از شاخه ي عدالت هفده فضيلت و از شاخه ي شجاعت نه فضيلت منشعب شده است. حيا از جمله فضايل اخلاقي و از جمله بازدارنده هايي است كه در كنترل رفتار انسان نقش اساسي دارد، لذابايد راهكار هايي براي حفظ آن در جامعه و گسترش فرهنگ حيا انديشيده شود.
بر اساس اين تحقيق ، حيا به دو نوع نفساني و ايماني تقسيم ميشود كه هريك از اين دو نوع،در حوزه خاصي تعريف مي شوند.با توجه به تفاوت دو نوع حيا براي حفظ هريك مي بايست راه حل هاي متناسب با آن ارائه شود.حياي نفساني بيشتر با حوزه عفت و مردان،اگر تقويت حياي نفساني در آموزش دختران جدي گرفته شود، بخش زيادي از مشكلات فرهنگي مرتبط با عفاف بر طرف مي شود. در اين زمينه نقش زنان،تربيت و خانواده بسيار حايز اهميت است.
حياي ايماني به حوزه اعتقادات و ارتباط انسان با خداي متعال مرتبط است،ادعيه،زيارات و بحث هاي مربوط به آن نقش برجسته اي در ايجاد اين حيا دارند.اگر چنين دركي با انسان همراه شود در سخت ترين شرايط اورا از گناه محفوظ مي كند. زكات جمال عفاف است كنايههاي ادبي كه با عفاف قرآني هماهنگ است اگر اداره جامعه بر پايه موازين ستر و عفاف و پاكي جان استوار باشد، هيچ منع شرعي، براي حضور زن در صحنه وكالت، وصايت، ولايت بر محجوران، ولايت بر رقبات وقف و امور خدماتي و عمراني و آموزشي و... نيست.
كليد واژه: حياء، عفاف، حجاب،علامه طباطبايي،عفت،عدالت، شجاعت
- : سطح3
- : تفسير و علوم قرآن
- : سمنان
- : سمنان
- : عصمتيه