پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده مطالب تشبه به كفار و پيروي از آنان يكي از مصاديق گمراهي و فساد است، از نظر اسلام انجام دادن افعالي كه مختص كفار است، مكروه و منهي مي باشد، احتمال دارد دليل اين كراهت و نهي اين باشد كه انجام دادن چنين افعالي موجب مي شود كه مسلمانان رفته رفته بدون اينكه بخواهند در ورطه ي پيروي فكري از آنان بيفتند كه نتيجه ي آن ورود در زمره ي دشمنان اسلام و سلب استقلال شكوه اسلامي خواهد شد. تشبه به كفار آثار و عواقبي دارد از جمله آنكه موجب سلطه ي كفار بر مسلمانان در زمينه ي سياسي، نظامي، اقتصادي و مانند آن مي شود. اگر چه در آيات ، صراحتي نسبت به حرمت تشبه به كفار نيست اما عموماتي در آيات وجود دارد كه افرادي از تشبه به كفار را شامل مي شود و حرمت آن ها را ثابت مي كند. در روايات ، تعبير تشبه به كفار مكرر يافت مي شود كه اكثر آن روايات در مقام نهي از مواردي هستند كه جهت نهي از آنان ، تشبه به كفار است . و به تعبير ديگر علت نهي از برخي امور، تشبه به كفار بيان شده است . هر چيزي كه علت حكم ( تشبه به كفار ) در آن باشد مورد نهي و حرام است خصوصاًدر اموري كه به عنوان شعار و نشانه كفار ، مي باشند كه اين علت در آنها ظهور بيشتري دارد. علاوه بر اينكه در صدق تشبه ، صرف وجود وجه شبه بين مشبه و مشبه به كافي مي باشد و احتياجي به قصد تشبه نيز وجود ندارد. اين پژوهش از نوع توصيفي و كتابخانه‌اي است و به دنبال اين پرسش است كه «نظر فقه شيعه پيرامون تشبه به كفار چيست؟»و نيز اين‌كه: 1) ديدگاه اسلام نسبت به دوستي با كفارچيست؟ 2) ادله ي نهي از تشبه به كفار كدامند؟ كليد واژه ها: تشبه، كفار، ركون، اطاعت، اسلام