پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ارتباط كلامي،انتقال پيام از طريق كلمات است وتربيت هماناشكوفا نمودن استعدادهاي بالقوه انسان مي باشد. آيات قرآن ويژگي هاي بارزي را براي عناصر ارتباطي فرستنده ،گيرنده و خود پيام بيان نموده است و قرآن كه مصداق ارتباط كلامي ميان خداوند و انسان مي باشد حاوي كاملترين اصول ارتباطي جهت انتقال پيامهاي تربيتي از طريق شيوه هاي متنوع است.از اين رو مسأله اصلي تحقيق اين است كه تاثير تربيتي ارتباطات كلامي قرآن چيست؟ مهمترين اصول تربيتي، حاكم بر ارتباط كلامي در قرآن بيان گرديده است و انتقال پيام هاي تربيتي با شيوه هاي مختلفي نسبت به فراخور حال مخاطبان صورت پذيرفته است.شناخت اصول ارتباط كلامي مي تواند در شكل گيري و تداوم ارتباط ،تاثير گذار باشدو شناخت انواع شيوه هاي تربيتي انتقال پيام را به مخاطب ميسر مي گرداند.اين تحقيق با روش كتابخانه اي و با راهبرد توصيفي و تحليل آيات قرآن و با رجوع به منابع تفسيري در صدد بررسي اين مسأله بوده و به نتايجي دست يافته است. با توجه به اهميت قرآن به تاثيرات تربيتي ارتباط كلامي،اصول آن در دو بعد شناختي و عملي قابل بررسي مي ـ باشد در بعد شناختي،جلب اعتماد مخاطب،شناخت واژه هاي زيبا و زشت ،مثبت انديشي و شرح صدر و در بعد عملي، رعايت احترام،رسايي كلام،كنترل آهنگ صدا ،گوش دادن فعال،به نرمي سخن گفتن،همدلي،رعايت تناسبهاوسخنان شايسته حائز اهميت مي باشدو پس از شكل گيري ارتباط زمينه براي انتقال پيامهاي تربيتي به دو شيوه مستقيم و غير مستقيم مساعد مي گرددگاهي شيوه موعظه، مجادله به احسن،وعده و وعيدبه صورت مستقيم امكان پذير است و در مواردي نيز شيوه هاي غير مستقيم مانند بيان قصه،مقايسه قصه،مشاهده،تمثيل و تقليد از الگو تاثير گذارتر است. كليد واژه:تربيت،ارتباط كلامي،قرآن.