به گزارش پايگاه خبري اطلاع رساني حوزه هاي عليمه خواهران جلسه دفاعيه خانم زهرا رضائي فر با عنوان <<نقش امام در جامعه ازديدگاه نهج البلاغه >>با راهنمائي استاد محمد هادي رحيمي صادق وداوري استاد عبدالمجيد زهادت در شيراز برگزار شد .
خانم زهرا رضائي فردر تشريح نقش امام در جامعه عنوان كردند :
هدف ازآفرینش انسان این است که وی درمسیرتکامل گام بردارد وبه رشد وسعادت دست پیداکندوحکمتالهی اقتضامی کندکه ابزارو وسایل لازم برای تحصیل شناخت صحیح بشررا دراختیارش قراردهد.یکی از راه های هدایت بشر، فرستادن انبیاء و پس از ایشان امامان دوازده گانه است تا از طریق آنها، انسان ها راه صحیح را پیدا کنند.امامت یکی از اصول بنیادی دین است و ایمان راستین جز با باور به وجود وی شکل نمی گیرد. امام کسی است که خداوند متعال او را پس از پیامبر به عنوان هدایتگر بشر برگزیده، و باید از گناه و ناراستی، پاک و معصوم باشد و به اذن خداوند از جهان غیب آگاهی داشته باشد. امام، نمونه کامل انسان و دارای برترین درجه کمال و فضیلت است. امام ریاست همگانی و فراگیر بر جامعه اسلامی در همه امور دنیوی و اخروی را برعهده دارد.
کارامام نیز شبیه کارپیامبرهدایت ورشد مردم و نشان دادن راه سعادت است و امام همچون پیامبرعلاوه برهدایت و راهنمایی و منصب تعلیم وتبیین احکام اسلام، منصب الهی دیگری به عنوان فرمانروای جامعه اسلامیدارد. در اسلام اهمیت زیادی به امرحکومت داده شده است، زیرااداره و نظمحاکم برجامعه وپیشبرد جامعه بسوی رشدو تکامل توسط امام انجام می گیرد.از این روامیرالمومنین علی(علیه السلام)که مسئله رشدواصلاح جامعه را بسیارمهم وموثردر اصلاح و هدایت فردمی دانند،در نهج البلاغه دررابطه با جامعه سخنان ارزشمندیرا بیان کرده اند و بسیار دقیق در مورد حق و حقوق مستضعفان و توده ضعیف جامعه و اخلاق سیاسی رهبر با توانگران جامعه، خطر هواپرستی حاکم جامعه و توبیخ کارگزاران جامعه، در رابطه با ضرورت اجرای عدالت در جامعه، از فتنه هایی که گریبان گیر جوامع اسلامی می شود، خبر داده اند. در رابطه با اصلاح فرد و جامعه وعلل انحراف جامعه و همچنین در مورد تربیت صحیح و شناسایی و جذب افراد مستعد و تربیت آنها و مجهز ساختن آنان به انواع علوم مورد نیاز جامعه ومباحث فراوان دیگری که امام برای مدیریت بهتر جامعه آن را به یادگار برای مسلمانان به ارث گذاشته اند.در اینجا بسیار تلاش کردیم در مورد مباحثی که نیاز جامعه امروز به آن است را از دید امام علی (علیه السلام) در نهج البلاغه مورد بررسی قرار دهیم
