کرسی آزاداندیشی با عنوان «میزان نقش تربیتی مادر در خانواده» در مدرسه علمیه زینبیه آبیک برگزار شد.
استاد ارایه کننده بحث در این کرسی چنین گفت: خانواده از نظر اسلام یک مجموعه و نظام است و پدر و مادر و فرزندان بهعنوان اعضای خانواده نیز وظایف متقابلی نسبت به یکدیگر دارند. در آیه ۱۵ سوره احقاف نیز بر نقش زیاد مادر در تربیت فرزندان اشاره شده است. اخلاق، اعتقادات و افکار پدر و مادر مانند صفات جسمی به فرزندان منتقل میشود و اگر والدین در این صفات برتر از دیگران باشند، فرزندان آنها نیز از رفتار و کردار خوبی بهره مند میشوند. قرآن بيشترين ستايش را از زنان در نقش مادرى داشته و در تقسيم وظايف ميان زن و شوهر كار تربيت فرزندان را به مادران سپرده است. رهيافت به اين وظيفه سپارى از سوى قرآن از دو راه ميسر است. دستورات صريح قرآن در واگذارى تربيت فرزندان به مادر و ارائه الگوهاى موفق مادران مربى كه در اين مسیر به سه نمونه از مادران الگوى قرآنى اشاره شده است: مادر مريم، مادر عيسى(ع) و مادر موسى(ع) و نیز راز ستايش قرآن از مادران، نقش عمده و سرنوشتساز آنان در تربيت فرزندان و نسل آينده اجتماع است.
استاد منتقد نیز گفت: تربیت فرزندان در نتیجه پذیرش مسئولیت و تلاش و هماهنگی پدر و مادر است. واگذاری تربیت فرزندان به مادر و خالی کردن میدان تربیت از پدران، فرزندان را معمولاً با مشکلات و اختلالات رفتاری غیرقابل جبران مواجه میسازد. مسئله پدری و عهدهداری سرپرستی فرزندان، مسئولیتی خطیر و موفقیت در آن مستلزم آگاهی، فداکاری و اخلاق و اعتقاد است. به فرموده پیامبر پدر مسئول است: و الرجل راع علی اهل بیته و هو مسئول عنهم. او مسئول است اعتماد را درون خانواده بیاورد، مراقب فرزندان باشد و زمینه را برای استقلال و آزادی فراهم و مخاطرات را از آنها دور سازد. پدر از نظر کودک مظهر قانون و عدل و انصاف است و می تواند پناهگاه خوبی برای خانواده باشد. مشی پدر، مهر و انصاف و نیز ظلم و ستم و قدرت پدر در رفتار و آینده اش اثر می گذارد. توجه به پاک زادگی فرزند یکی از بهترین راههای حفظ انتساب فرزند به پدر و دقت کامل در این باره است، چنانکه خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید:«آنان را به انتساب به پدرشان بخوان»
استاد داور در نتیجه گیری گفت: طبق آیات و روایات و نظر روانشناسان 75درصدشخصیت کودکان زیر 6 سال شکل می گیرد و فرزند در این زمان بیشتر با مادر در ارتباط است و توصیه می شود ارتباط لمسی بیشتری با فرزندداشته باشند. هرچه ارتباط محبتی بین پدر ومادر بیشتر باشد فرزندان تربیت بهتری پیدا می کنند. مادر می تواند کار تربیتی را بدون پدر انجام دهد اما پدر نمیتواند. اما اگر پدر کنار مادر باشد مادر در تربیت موفق ترعمل میکند. به دلیل ظرایف و عواطف بسیار قوی که خداوند به مادر داده است همین دو عامل بیشترین تاثیرپذیری کودک از مادر را دارد . پدرامنیت را به خانواده میدهد و فرزندان با ارتباط شیرین بین والدین، امنیت می گیرد. زن حتی در بهتر نمودن وضعیت اقتصادی نقش بسزایی دارد. امادر سن بلوغ پدر تاثیر بیشتری دارد و نقش پدر پررنگتر می شود.