در پاسخ به یکی از چالشهای مهم جامعه معاصر — یعنی ناباروری زوجین — سرکارخانم سلامی، طلبه سطح ۴ مدرسه علمیه تخصصی الزهرا (س) اهواز، در رسالهی پژوهشی خود با عنوان «قراردادپذیری فرزندآوری از منظر فقهای معاصر امامیه» به بررسی مشروعیت انواع قراردادهای فرزندآوری پرداخته است.
در چکیده این رساله آمده است :
یکی از مشکلات و دغدغههای موجب نگرانی در عصر حاضر، بحث ناباروری زوجین میباشد که همواره خانوادهها و جامعه را تحت تأثیر قرار میدهد. در این مقاله به بررسی مشروعیت و قابلیت «قراردادهای فرزندآوری» پرداختهایم. قراردادپذیری فرزندآوری به معنای خاص، عبارت است از: تشکیل بانک تولید انسان برای زوجهای نابارور متقاضی تولید و پرورش فرزند، بهوسیلهی انعقاد قراردادها؛ پرداختن به این موضوع به جهت تنطیم و استحکام روابط خانوادگی و حفظ حقوق و تعهدات طرفین و تأثیر آن در حفظ نظم عمومی جامعه، بسیار ضروری است. اين پژوهش براساس روش تحلیلی ـ توصیفی، و مراجعهی کتابخانهای، به بيان تفاوت دیدگاه فقهاي معاصر امامیه در زمینه پاسخ به این سوال که مبانی فقهی فقهاي معاصر امامیه درباره مشروعیت قراردادپذیری فرزندآوری چیست، میپردازد. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که قراردادهای فرزندآوری، منافاتي با مقتضای عقد نکاح نداشته و قراردادهای فرزندآوری، همچون قرارداد خرید و فروش اسپرم، تخمک و قرارداد اجاره رحم، طبق مبنای مشهور فقهای امامیه صحیح و نافذ است، ولی قرارداد خرید و فروش جنین آزمایشگاهی بهدلیل عدم مالیت و ملکیت، باطل میباشد.
پژوهشگر: حکیمه سلامی
هیئت داوران و اساتید:
- داور اول: حجتالاسلام والمسلمین محمد هادی فاضل
- داور دوم: حجتالاسلام والمسلمین سید جواد حسینی گرگانی
- استاد راهنما: حجتالاسلام والمسلمین سید محسن مرتضوی
- استاد مشاور: حجتالاسلام والمسلمین مهدی سجادی امین