خوزستان-اهواز-مدرسه تخصصی حوزوی الزهرا (س)

«بی‌توجهی والدین به فرزندان؛ آسیبی اجتماعی از دیدگاه قرآن و روایات»

شناسه خبر : 162681

1404/08/01

تعداد بازدید : 347

«بی‌توجهی والدین به فرزندان؛ آسیبی اجتماعی از دیدگاه قرآن و روایات»
معاونت پژوهش مدرسه علمیه تخصصی الزهرا (سلام‌الله علیها) روز یکشنبه ۱ آبان ۱۴۰۴، جلسه دفاع پایان‌نامه سطح ۳ رشته تفسیر و علوم قرآن با عنوان «آسیب‌های عدم توجه والدین به فرزند از نگاه آیات و روایات» را برگزار نمود.

در راستای تقویت پژوهش‌های کاربردی در حوزه‌های علوم انسانی اسلامی و پاسخگویی به چالش‌های روز جامعه، معاونت پژوهش مدرسه علمیه تخصصی الزهرا (سلام‌الله علیها)، جلسه دفاع پایان‌نامه سطح سه رشته تفسیر و علوم قرآن  را با عنوان «آسیب‌های عدم توجه والدین به فرزند از نگاه آیات و روایات»  برگزار نمود.

این جلسه علمی-پژوهشی روز پنج‌شنبه ۱ آبان ماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۰:۳۰ صبح در محل مدرسه علمیه الزهرا (سلام‌الله علیها) برگزارگردید.
دفاعیه این پایان‌نامه که  با تلاش سرکار خانم معصومه طرفی، طلبه  رشته تفسیر و علوم قرآن، و تحت راهنمایی حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر محمد مهدی کریمی‌نیا نوشته شده  با  داوری دکتر حمیدرضا طوسی همراه بود.

این پژوهش با رویکردی توصیفی–تحلیلی و روش کتابخانه‌ای، به بررسی عمیق و مستند آسیب‌های ناشی از غفلت والدین از نیازهای جامع فرزندان — از جنبه‌های عاطفی، روانی، اجتماعی، جسمی و تحصیلی — پرداخته و آن را در چارچوب آیات قرآن کریم و روایات معتبر اهل‌بیت (علیهم‌السلام) مورد تحلیل قرار داده است.

در چکیده این پژوهش آمده است:  
 «دنیای امروز با تغییرات سریع اجتماعی، کاهش تعاملات خانوادگی و ضعف در روابط عاطفی، شاهد تبدیل بی‌توجهی والدین به یکی از مهم‌ترین چالش‌های تربیتی است. این غفلت نه‌تنها زمینه‌ساز اختلالات فردی همچون اضطراب، افسردگی، کاهش عزت‌نفس و افت تحصیلی می‌شود، بلکه می‌تواند ساختار خانواده را تضعیف کرده و با گسترش آسیب‌های اجتماعی مانند بزهکاری، انحرافات اخلاقی و کاهش سرمایه اجتماعی، جامعه را نیز در معرض خطر قرار دهد.»

یافته‌های این تحقیق به‌وضوح نشان می‌دهد که در دیدگاه اسلامی، وظیفه والدین تنها محدود به تأمین نیازهای مادی فرزند نیست ، بلکه تربیت معنوی، هدایت اخلاقی، حمایت روانی و ایجاد فضای امن و محبت‌آمیز در خانواده  از جمله مسئولیت‌هایی است که قرآن و سنت به آن تأکید فراوان داشته‌اند. آیاتی چون «وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَیْهَا» (طه: ۱۳۲) و روایات متعددی از ائمه معصومین (ع) درباره نظارت آگاهانه، گفت‌وگوی صمیمی و توجه به رشد درونی فرزند، گواهی بر این نگاه جامع‌نگر اسلام به تربیت است.

پژوهش حاضر ضمن شناسایی ریشه‌ها و پیامدهای بی‌توجهی والدین، راهکارهای عملی و اسلامی برای پیشگیری و درمان این پدیده را نیز ارائه می‌دهد؛ از جمله:  
- ایفای نقش الگویی توسط والدین در رفتار و اخلاق،  
- ایجاد فضای گفت‌وگوی آزاد و صمیمی در خانواده،  
- آموزش مستقیم ارزش‌های دینی و اخلاقی،  
- نظارت هوشمند و همراهی در مسیر تحصیل و رشد فرزند،  
- و تأمین متعادل نیازهای جسمی، عاطفی و معنوی.

همچنین این پژوهش بر این نکته تأکید می‌کند که بازگشت آگاهانه به الگوهای تربیتی اسلامی، تنها راه مؤثر برای پرورش نسلی سالم، متعهد، باهویت و توانمند در عرصه‌های فردی و اجتماعی است.
در پایان، اساتید محترم داور و راهنما به این رساله علمی نمره عالی اختصاص دادند .