به گزارش معاونت پژوهش مدرسه علمیه تخصصی الزهراء(س) گرگان نشست معرفی کتاب انسان در قوس نزول و صعود در تاریخ 8 اسفند 1403 برگزار گردید.
در این نشست سرکار خانم موسوی استاد حوزه و دانشگاه از دغدغه‌های عمیق خود برای یافتن ریشه‌های بنیادین اخلاق و معنویت سخن گفت. او که از پرداختن به مسائل سطحی‌تر احساس رضایت نمی‌کرد، سال‌ها به تحقیق و مطالعه پرداخته و حاصل آن، تدوین دو کتاب با رویکردی نو به انسان‌شناسی و خودشناسی بوده است.
استاد حوزه و دانشگاه در ادامه، به سرگذشت خود اشاره کرد و گفت: “از کودکی در فضای طلبگی بزرگ شدم و با مسائل فقهی درگیر بودم، اما این‌ها هیچگاه پاسخگوی دغدغه‌های اصلی من نبود.” او که احساس می‌کرده خلاء بزرگی در فهم مسائل دینی وجود دارد، به دنبال یافتن بنیان‌های اساسی‌تری بوده تا اصلاح را از ریشه آغاز کند.
وی در سال ۵۸ تدریس کتاب “اخلاق مرکب راهوار سعادت” را آغاز کرده که حاصل تلاش ایشان، نگاه به حقیقت وجود انسان از منظر قرآن است. این کتاب که به دو بخش انسان‌سازی و انسان‌شناسی تقسیم شده، پس از ۱۰ سال تلاش در سال ۹۰ به چاپ رسیده است.
سرکار خانم موسوی همچنین به تلاش خود برای فهم تفسیر المیزان اشاره کرد و گفت که پس از چند ماه مطالعه در سال ۶۴، متوجه شدم که مقدمات لازم برای فهم این کتاب را ندارم. او تا سال ۸۵ به کسب این مقدمات پرداخته و سپس مجدداً به تدریس “مرکب راهوار سعادت” مشغول شده است.
به گفته وی، کتاب “انسان در قوس نزول و صعود” نیز با هدف انسان‌سازی نوشته شده، اما با رویکردی عمیق‌تر به انسان‌شناسی. او معتقد است شناخت دقیق‌تر بنیادهای انسانی، ساختن انسان را محکم‌تر می‌کند.
وی “تمام دردهای آدمی را محصول خودنشناسی دانست و گفت: تمام بحث‌های حقوقی فقهی و همه گرفتاری‌ها از خودنشناسی است.”
استاد حوزه و دانشگاه معتقد است که خودشناسی، کلید سعادت و حل مشکلات انسان است و کتاب‌های او، تلاشی برای راهنمایی افراد در این مسیر است.
وی در ادامه با اشاره به کتاب “ انسان در قوس نزول و صعود”، بر اهمیت خودشناسی در مسیر انسان‌سازی و رسیدن به سعادت تاکید کرد.
ایشان با اشاره به آیه مربوط به خلقت انسان به عنوان خلیفه خدا، به اعتراض ملائکه و پاسخ خداوند با تعلیم اسماء به آدم، به این نکته اشاره کرد که خمیرمایه وجودی انسان با تعلیم اسماء شکل گرفت. وی در ادامه با طرح این سوال که منظور از اسماء چیست و چگونه تعلیم داده شد، به مقام والای آدمیت اشاره نمود.
سرکار خانم موسوی با استناد به فرمایش امام علی (علیه السلام) “من عرف نفسه فقد عرف ربه”، خودشناسی را نه تنها مقدمه خداشناسی، بلکه عین آن دانست و اظهار داشت که شناخت خود، شناخت مظهر تمام نمای اوصاف حق است.
وی تاکید کرد که برای رسیدن به هر هدفی، باید از خودشناسی آغاز کرد و با درک تار و پود وجودی، هدف از خلقت و مسیر پیش رو را مشخص نمود. سعادت و شقاوت انسان در گرو شناخت صحیح از خویشتن است. اگر انسان خود را مظهر اوصاف الهی و خلیفه خدا بشناسد، به خود احترام گذاشته و در مسیر تکامل گام برمی‌دارد.
در پایان، سخنران با ابراز تاسف از رنج‌ها و گرفتاری‌های بشر، ریشه تمام مشکلات حقوقی، فقهی و اجتماعی را در خودنشناسی دانست و بر ضرورت توجه به این مهم تاکید کرد.
