مهم‌ترین آموزه در مسیر هدایت انسان‌ها توحید می‌باشد که معیار سنجش معارف و احکام شریعت است. اساس معرفت توحیدی در تحقق این هدف، توحید ربوبی است. ربوبیت که مقام تدبیر و کارگردانی خداست، هم در حیطه تکوینی و هم در حیطه تشریعی وجود دارد. اعتقاد به توحید ربوبیت سعادت همه جانبه انسان را تأمین می‌کند و شناخت الزامات اعتقاد به توحید در ربوبیت موجب تنظیم برنامه عملی انسان در جهت رشد و کمال او می‌شود. در این نوشتار تلاش شد تا با بررسی الزامات اعتقاد به توحید در ربوبیت با توجه به آیات قرآن، تغییری در نوع نگرش انسان‌ها به زندگی بوجود آید. این تحقیق به روش توصیفی_تحلیلی و با رویکرد تفسیری به جمع آوری مطالب در این زمینه پرداخته است. مهم‌ترین الزامات ربوبیت تکوینی، تهذیب نفس است که شامل سه مرحله می‌باشد. خروج از نفس اماره که با غفلت زدایی و توجه به خدا محوری و برخورداری از الهامات امکان پذیر است. عبور از نفس لوامه که با توبه حقیقی به درگاه خداوند و رعایت تقوا و تلاش در راه خودسازی ممکن می‌گردد. وصول به نفس مطمئنه که با اخلاص در اعمال و نیات و صبر بر سختیها و رضایت بر مقدرات و تسلیم محض در برابر خدا می‌باشد. الزامات ربوبیت تشریعی نیز، تعبد، توکل، اطاعت و استقامت در راه خدا می‌باشد.
