نشست سیر مطالعاتی کتاب طرح کلی اندیشه ی اسلامی
حوزه علمیه فاطمه الزهرا (س) ویلاشهر به مناسبت هفته ی کتاب،در تاریخ 29/8/1403 سیر مطالعاتی کتاب طرح کلی اندیشه ی اسلامی را با حضورطلاب توانمند حوزه علمیه برگزار نمود:
طلاب در مورد مباحث این کتاب مباحثه نموده و زیر نظر استاد شبانی مباحث را بررسی کردند که شامل موارد زیر می باشد : مسلمان بودن و مسئول بودن با یکدیگر لازم و ملزوم هستند. تقوا وسیله پیروزی است. از آتشی که برای کافران آماده شده است، بپرهیزید و اطاعت کنید از خدا و پیامبر، شاید مورد رحمت پروردگار قرار بگیرید. در آیه شریفه، اطاعت از پیامبر به صورت جداگانه ذکر شده است؛ اگر فقط بگویید «اطیعوا الله» و از پیامبر یاد نکنید، ممکن است آن کسانی که در مقابل پیامبر هستند، ادعا کنند ما داریم اطاعت از خدا می‌کنیم. در زمان پیامبر، هم پیامبر مدعی عبودیت و اطاعت خدا بود، هم آن کسانی که در جبههٔ مقابل او بودند، مانند رهبران مسیحیت و احبار یهود، ادعای عبودیت می‌کردند.
در آیه ۱۱ سوره مائده، یهودیان و مسیحیان که در مقابل پیامبر بودند، ادعایی داشتند که آنان یک ذره هم بالاتر از پیامبر هستند. در نگاه عامیانه، ما می‌گوییم اگر گناهکاریم و عمل نداریم، تنها امیدواری‌مان این است که خدا ما را رحم کند. اما آیه قرآن به عکس است و می‌گوید عمل کنید، اطاعت کنید، شاید مورد رحمت پروردگار قرار بگیرید. رحمت خدا زمانی شامل حال یک ملت می‌شود که به مسئولیت‌های خود عمل کند. خدا به مردمی رحم می‌کند که او را اطاعت کنند و تکالیف خود را انجام دهند.
اطاعت خدا به این است که تمام تکالیف و حجت‌های الهی را بر دوش خود حمل کنیم و آنچه را که بر عهده‌مان نهاده شده، انجام دهیم. مؤمنان کسانی هستند که وقتی میان آنان مشاجره‌ای به وقوع می‌پیوندد، به تو، ای پیامبر، مراجعه می‌کنند و چون تو حکمی صادر کردی، کوچک‌ترین غبار کدورتی بر روح آنان باقی نمی‌گذارد و تسلیم فرمان تو هستند. اگر یک ملت به این صورت تحت فرمان خدا قرار گیرد، رحمت پروردگار شامل حال آنان خواهد شد و به رشد انسانی می‌رسند.
میدان مسابقه است؛ پیشی بگیرید به سوی مغفرتی از پروردگارتان و بهشتی که به پهنای آسمان‌ها و زمین است، آماده شده برای پرهیزگاران. قرآن می‌گوید اگر می‌خواهید همت به چیزی بگمارید، برای شما زمین و آسمان، اندک و ناچیز است؛ همت به چیزی بالاتر از این‌ها بگذارید. مغفرت یعنی التیام دادن و پر کردن یک خلأ. هر گناهی که انجام می‌دهید، ضربتی بر روح وارد می‌کند و زخمی به وجود می‌آورد.
توبه یعنی برگشتن و قوی کردن ایمان و انجام عمل صالح. مغفرت یعنی پر کردن زخم‌های روح انسان. این مغفرت بدون تلاش و کوشش خود فرد به دست نمی‌آید. انفاق یعنی خرج کردن، اما نه هر خرج کردنی. انفاق به معنای برآورده کردن یک نیاز راستین است. یکی از نشانه‌های پرهیزگاران این است که در خوشی و ناخوشی انفاق می‌کنند.
لغزش‌ها و قصورها که در کار عامه مردم فراوان است، قابل گذشت و عفو کردن است. فروبرندگان خشم، یعنی بر اساس احساسات کار نمی‌کنند و عقل را در تصمیم‌گیری به کار می‌برند. بدون ایمان، هر حرکتی ناپایدار و بی‌فرجام است و هر پوینده‌ای دلمرده و بی‌نشاط خواهد بود. قرآن بر روی ایمان و مؤمن تکیه می‌کند و این خصلت را به عنوان برترین ارزش‌ها معرفی می‌کند.
کسانی که گناه بزرگی انجام می‌دهند یا بر خویشتن ظلم می‌کنند، فوراً به یاد خدا می‌افتند و طلب مغفرت می‌کنند. یاد خدا، سلاحی است در دست ما علیه شیطان‌ها و ریسمانی برای نجات از ورطه گمراهی است. کسانی که از تلاش و کوشش باز نمی‌ایستند و استغفار می‌کنند، پاداششان مغفرت از سوی پروردگار و بهشت‌هایی است که در زیر آن نهرهای جاری است.
