استان اصفهان|مدرسه علمیه تخصصی نرجس خاتون سلام الله علیها|شاهین شهر

دفاع از پایان نامه " آسيب شناسي جلوه‌گري زنان و راهكارهاي درمان آن از منظر قرآن و روايات"

شناسه خبر : 141033

1402/10/26

تعداد بازدید : 5

دفاع از پایان نامه
خانم وجیهه مولوی ، دانش آموخته مدرسه علمیه تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها از پایان نامه خود با عنوان: " آسيب شناسي جلوه‌گري زنان و راهكارهاي درمان آن از منظر قرآن و روايات" به راهنمایی "حجت الاسلام جناب آقای حمید الهی دوست " و داوری " حجت الاسلام جناب آقای دکتر سید عیسی مسترحمی" مورخ 30/ 10/ ۱۴۰2 ساعت 16 درمدرسه علیمه تخصصی نرجس خاتون سلام الله علیها شاهین شهر دفاع کرد.

دانش آموخته مدرسه علمیه تخصصی گفت: یکی از ویژگی‌های مهم زنان، خصیصه جلوه‌گری و خودنمایی است که به صورت غریزی و طبیعی در آنان وجود دارد. خداوند در قرآن کریم از تبرّج و جلوه‌گری در برابر نامحرم نهی کرده و آن را محدود به خانواده کرده است. این غریزه مانند سایر غرایز آدمی نیازمند قانونمندی و کنترل است؛ که باید از افراط و تفریط در آن پرهیز شود

وی ادامه داد:در این میان بررسی آسیب‌هایی که بر روح و فطرت الهی خود زن، خانواده و در نتیجه جامعه، در صورت عدم کنترل این غریزه به وجود می‌آید و روش‌های مقابله با این فساد اخلاقی از منظر قرآن کریم و روایات، جهت پیدا کردن هدف والای حیات توأم با آرامش و نیز نیل به سعادت، جایگاه ویژه‌ای دارد. به همین منظور در این نوشتار ضرورت ایجاب می‌کند که به این موضوع پرداخته شود.

وجیهه مولوی اظهار داشت:به همین منظور در این نوشتار ضرورت ایجاب می‌کند که به این موضوع پرداخته شود. از یافته‌های این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی این است که سقوط شخصیت زن و ابتذال او، ایجاد اختلال‌های روحی و روانی، مورد آزار و اذیت قرار گرفتن زنان توسط افراد پست، پیامدهای خانوادگی، چشم‌چرانی و گسترش فحشا، پایمال شدن ایمان و فضایل اخلاقی جامعه، تضعیف فعالیت‌های اقتصادی و فرهنگی جامعه، برخی از آسیب‌های فردی و اجتماعی جلوه‌گری زنان و در ادامه آگاهی بخشی، ارتباط با خدا، تزکیه‌نفس، تشکیل خانواده، توجه به مسائل جنسی، برانگیختن غیرت مردان و حیا، معرفی الگو و سیره‌شناسی، ایجاد احساس کرامت نفس، امر به معروف و نهی از منکر، تنبیه و مجازات، اشتغال، ورزش و تفریحات سالم برخی از راهکارهای درمان جلوه‌گری زنان از منظر قرآن کریم و روایات است.