این میزگرد با حضور مولف کتاب نظام خانواده در اسلام، حجة الاسلام والمسلمین آقای حسین بستان در روز شنبه مورخ 27 آبان 1402، به صورت برخط در برنامه قرار برگزار شد، این کتاب توسط اساتید درس نظام خانواده در اسلام از جمله خانم ها گلستانی، جعفری، جهانبخش و فرهادیان با حضور خانم سیفی(دبیر جلسه) مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
منتقدان با تاکید بر اتقان محتوایی کتاب و اهمیت آن، طرح مسائل خانواده با رویکردی جامعه شناسانه و بر اساس آموزه های دین مقدس اسلام را از نقاط مثبت کتاب برشمردند. استفاده از منابع معتبر و مستند سازی تمام مطالب و تبیین موضوعات با استفاده از استدلالات اغناء کننده، استفاده از اصطلاحات جدید و نو، پرداختن به مسائل روز جامعه، استفاده تحلیلی و غیر مستقیم از آیات و روایات و نیز ارائه نتیجه گیری از دروس در پایان فصل ها را از جمله موارد قوت کتاب معرفی کردند.
در بحث نقد کتاب، پژوهشی بودن محتوای کتاب از جمله ایرادات آن دانسته شد که باعث شده در نظر گرفتن آن به عنوان یک کتاب درسی، آن هم جزء واحدهای سال اول ورود طلاب به مدارس، تناسب چندانی با هدف آموزش در سال ابتدایی ورود طلاب نداشته باشد؛ زیرا طلبه باید جهت فهم کتابی با این محتوا پیش نیازهایی را گذرانده باشد تا با اتکا به شناخت مبانی دینی و روش های استنباط از قرآن و احادیث بتواند استدلالات و دلایل مطرح شده در کتاب را بفهمد و پس از اغنائ خود، پاسخگوی شبهات جامعه در بحث حقوق ، تکالیف زنان در خانواده و بحث قوامیت مردان و سرپرستی خانواده باشد.
از دیگر موارد مطرح شده در نقد کتاب موارد زیر را می توان بیان نمود: عدم ارائه دیدگاه های مشهور در برخی از زمینه ها، مبتنی نبودن محتوا بر فهم مخاطب مورد نظر، مطرح کردن برخی از مباحث به صورت ناقص و رها کردن آن، نیاز به تبیین بیشتر مطالب در بحث قوامیت، پرداخت نفقه و چندهمسری، ناکافی بودن مطالب در پاسخ به برخی از شبهات و نیز عدم ارائه سوالاتی از محتوای دروس در پایان فصلهای کتاب.
آقای بستان در پاسخ به نقدهای وارده، بازخوردگیری و بازنگری در کتب درسی را امری رایج در تمام کشورها دانست و شنیدن نظرات اساتید را در مورد کتاب بسیار با اهمیت دانست و در ادامه گفت: در دیگر کشورها این کار با فاصله کوتاه تری انجام می شود زیرا نیازهای جامعه در حال تغییر و تحول است و کتب آموزشی باید بر اساس نیاز جامعه مخاطب ارائه شود؛ بنابراین ممکن است کتابی چندین بار ویرایش شده و بازنویسی گردد. البته برخی از اشکالات نیز به سیستم آموزشی برمی گردد، از جمله در نظر گرفتن کتابی با حجم زیاد در دو واحد آموزشی، یا ارائه چنین کتابی برای طلاب سطح2، در حالی که کتاب برای مخاطبین کارشناسی ارشد و طلاب سطح3 رشته مطالعات زنان پیشنهاد شده است.
