مدرسه علمیه ریحانه النبی سلام الله علیها رفسنجان با مشارکت حوزه های علمیه کوثرقلعه گنج، فاطمیه کهنوج و فاطمه الزهرا سلام الله علیها خفر استان فارس در راستای تحقق منویات مقام معظم رهبری در خصوص فضای مجازی و تاکید ایشان بر ورود طلاب به فضای مجازی، کرسی آزاداندیشی با عنوان «حساسیت یا عادی انگاری بازیهای مجازی کودکان» با حضور استاد ارائه دهنده حجت الاسلام و المسلمین انصاری، استاد ناقد جناب آقای خوش منظر و کارشناس بحث مهندس ضابط در فضای اسکایروم با حضور طلاب و اساتید در سطح کشور برگزار کرد.
در این کرسی فواید مختلف بازیها توسط استاد ارائه دهنده بیان گردید و سپس توسط استاد ناقد، نقدهایی کاملا مرتبط به بحث، وارد شد.
استاد ارائه دهنده به صورت مفصل و همراه با مثال های دقیق، سه فایده برای بازیها بیان نمود. بازی ظرفیت های فوق العاده ای در حوزه آموزش دارد که کودک می تواند مهارت هایی را به دست آورد مثل بازی سیتی سنتر که مدیریت فردی و شهری را به کودک آموزش می دهد. بازیهای اکشن مثل بازی ریمن و بازی های موزیکال کاشیهای رنگی؛ اینها همه به تعادل و هماهنگی خوب دیدن، شنیدن، فکرکردن و نوشتن کمک می کند. یا بازی اسسن کریت تاریخ های مختلف مصر را آموزش میدهد. بازی مانکرافت به همکاری گروهی کمک می کند. به اضافه اینکه همه بازیهای مجازی میتواند زبان را تقویت کنند. دوم اینکه به عنوان یک سرگرمی و تفریح که آگاهانه انتخاب شده، مفید است حتی بهتر از بازی ترن هوایی که استرس و احتمال مرگ هم در آن هست، فقط بخاطر اینکه یک حس جدید و خوب را تجربه کند و حال خوب داشته باشد. سوم حوزه تجربه است که بازی این تجربه زیسته با ارزش را به بچه می دهد.
در ادامه استاد ناقد بحث را اینگونه به چالش کشید: ما می پذیریم که بازی های مجازی، بحث آموزش و سرگرمی و تجربه را دارد. اما در قبال این فواید چه بهای سنگین روحی و روانی را باید بپردازد؟! مثلا بازی مانکرافت که کاملا آموزشی است ولی نیاز به مربی و مهندسی معکوس دارد ، یا بازی آرماتیری که یک بازی خطرناک است که برضد ایران ساخته شده و در ایران پیگرد قانونی دارد، یا جی تی إی که یک بازی به شدت اعتیاد آور است. شما می توانید در اینترنت ری اکشن هایی که بچه ها بازی می کنند را ببینید مثل بازی ساده کانتر، دوتادو، وانکرف وقتی طرف در بازی می بازد، حرکات خشن از خود نشان می دهد. چرا برعکس شد؟ چون کودک بازی را جدی گرفته.
استاد ارائه دهنده: اگر بازیها با نظارت والدین و تفکر انتقادی، مدیریت و همراهی مربی باشند، سرگرمی خوبی هستند.
استاد ناقد: همه بازیهای مجازی بلا استثنا اعتیادآور هستند، و به نظر من هیچ اولویتی برای کودکان وجود ندارد که سراغ اینگونه بازیها بروند.
استاد ارائه دهنده: بله اولویت وجود ندارد اما واقعیت جامعه ایران چیز دیگری است. در کل جهان 70%بازیهای مجازی آموزنده و 30% مضر هستند که فقط همین 30% مضر وارد ایران می شوند و هیچ نظارتی از جانب مسئولین و والدین در این بحث وجود ندارد؛ لذا این بازیهای مضر اعتیادآور که جزء لاینفک جامعه ایرانی هستند باید توسط والدین هدایت شوند، باید همراه با مربی باشند تا ضرر کمتری به کودک وارد کنند.
و در نهایت استاد داور با توضیح فعالیت هایی که اساتید در این زمینه انجام داده اند و معرفی دو موسسه عروج و اسراء دوره های رایگان، که برای والدین برگزار کرده اند، باعث دلگرمی مخاطبین شد. ازجمله: دوره های آموزش انیمیشن با عنوان اکسیر کهکشان در آپارت، و آکادمی کهکشان راهنمای عملیاتی انتخاب بازی.
