یزد- میبد- مدرسه علمیه عالی تخصصی حضرت زهرا(س)

یزد- میبد- نشست علمی -پژوهشی

شناسه خبر : 119194

1400/02/11

تعداد بازدید : 35

مدیر مرکز تخصصی حضرت زهرا(سلام الله علیها) میبد از برگزاری نشست علمی - پژوهشی با موضوع« توحید در خالقیت و رفع شبهات مربوط به آن » با حضور حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمدعلی محیطی در سالن اجتماعات مدرسه خبر داد.

مدیر مرکز تخصصی  حضرت زهرا(سلام الله علیها) میبد از برگزاری نشست علمی - پژوهشی با موضوع«توحید در خالقیت و رفع شبهات مربوط به آن » با حضور حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمدعلی محیطی  در سالن اجتماعات مدرسه خبر داد.

رسولی بیان کرد با توجه به شبهه مجبور بودن انسان در بین قشر جوان و پیامدهای نامطلوب آن به برگزاری نشست علمی با حضور دکتر محمدعلی محیطی اقدام کرده و استاد با توجه یه شبهات مطرح در این زمینه به سوالات طلاب پاسخ دادند.

استاد حوزه و دانشگاه گفت بحث توحید در خالقیت یکی از بحث های مهم و اساسی می باشد و مدعای پیروان جبر را مطرح کردند که آن ها به آیه  ‏ «اللَّهُ خالِقُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ» استدلال كرده ‏اند، بر اينكه كارهاى انسان، آفريده، خداوند هستند، زيرا اين جمله عموم است و لازم آن، مخلوق بودن افعال انسان، براى خداوند است. همچنين بجمله‏ «أَمْ جَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكاءَ خَلَقُوا كَخَلْقِهِ» استدلال كرده ‏اند بر اينكه در اين جهان خالقى جز خداوند وجود ندارد، زيرا بوسيله اين جمله در حقيقت نفى وجود خالق- جز خدا- شده است.

جواب اول

اين آيه، در رد كفار نازل شده است. بديهى است كه اگر استدلال جبريان صحيح باشد، اين استدلال بنفع كفار است زيرا اگر خالق بت‏پرستى آنها خداوند باشد، توبیخ و ملامت آن‌ها نارواست. آنها مى‏توانند بدرگاه خداوند عرض كنند كه: تو اين فعل را در ما آفريده‏اى. چرا ما را بر كارى ملامت مى‏كنى كه فاعل و خالق آن تو هستى. بدين ترتيب، ديگر براى اين آيه هيچ فايده‏اى باقى نمى‏ماند.

هیچ یک از علمای امامیه معتقد نيستند كه كسى جز خدا خلق مى‏كند تا چه رسد به اينكه بگويند مثل خدا خلق مى‏كند. آنها مى‏گويند: خلقت، مخصوص خداوند است و معناى خلقت، اختراع است و بندگان قادر بر اختراع نيستند. آنچه كه از بندگان ساخته است، فعل و احداث است.

كسانى كه نسبت خلق به غير خدا مى‏دهند، مى‏گويند: خداوند متعال در آيه شريفه، اين معنى را نفى كرده است كه كسى بتواند مثل خلق او خلق كند، زيرا خلق او اختراع و ابداع است و خلق ديگران بصورت اختراع و ابداع نيست بلكه توليد چيزى از چيزى است. تنها خداوند آفريننده آسمانها و زمين است كه افعال را ابداع مى‏كند و اجناس را از اعراض پديدار مى‏سازد، كارى كه ديگران بر آن قادر نيستند.

بنا بر اين ديگر شباهتى ميان خدا و انسان و همچنين ميان فعل خداوند و فعل انسان باقى نمى‏ماند (زيرا اگر مثلا انسان از دو عنصر اكسيژن و هيدروژن آب مى‏سازد، خداوند مبدع و مخترع خود دو عنصر سازنده آب است و اين كار از انسان ساخته نيست).

 تفاوت ميان افعال انسان و افعال خداوند، از جهت ديگر هم كاملا روشن است، زيرا انسان، عملى را انجام مى‏دهد بوسيله قدرتى كه خداوند به او ارزانى داشته است، حال آنكه خداوند همان عمل را بوسيله قدرت ذاتى خود انجام مى‏دهد و بدينترتيب فرق و امتياز ميان فعل خدا و فعل انسان كاملا روشن است. بنا بر اين منظور از اينكه: خداوند خالق هر چيزى است، اين است كه خالق چيزهايى است كه با خلق آنها سزاوار پرستش مى‏باشد

جواب دوم

خالقیت بالذات مختص به خداست و این مسأله با اختیار انسان منافات ندارد؛ زیرا خداوند خالق اراده و اختیار انسان است. بنابراین ارادة خداوند در طول ارادة خداوند است و هیچ تنافی با هم ندارند. خداوند خالق همة اسباب افعال است و بندگان از این اسباب با اختیار خودشان در راه خیر و شر استفاده کنند.

جواب سوم

عقلای عالم، حتّی اشاعره و اهل حدیث، انسان‌ها را مسئول فعل و گفتارشان می‌دانند. و در نظر آنان نیکوکار و بدکار یکسان نیستند و به هر یک پاداش و جزای متناسب با کردارشان می‌دهند. این نشان می‌دهد که عقلا برای هر یک از این افراد اراده، شعور و نقش در ایجاد فعل قائل هستند. اگر برای انسان، اراده و شعور قائل نبودند، عقاب یا پاداش بی‌معنا بود. در آیات قرآن نیز به مسئولیت افراد در برابر اعمالشان اشاره شده است.با توجه به دلایل عقلی و نقلی مطرح شده روشن می‌شود که اعتقاد به توحید در خالقیت با اراده انسان منافات ندارد زیرا قدرت و ارادة انسان بر انجام افعال، مخلوق خداوند و در طول ارادة خداوند است.