زهرا کلهر

شناسه خبر : 11142

1392/11/09

تعداد بازدید : 1081

زهرا کلهر

تحصیلات

مدارک حوزوی: سطح 2
وضعیت فعلی تحصیلی:  دانشجوی کارشناسی ارشد رشته‌ی عرفان و تصوف اسلامی و طلبه‌ی سطح 3 رشته‌ی فلسفه‌ی اسلامی
دوره­های مهارت افزایی: مقاله و پایان نامه نویسی، کاروزی اساتید راهنما.

آثار پژوهشی

پایان یافته

 مقالات:  تلاش عقلانی در بررسی پیوند یا تقابل تعالیم عرفانی با آموزه های و حیانی؛ 
عشق انسانی و ربانی در منابع اسلامی؛
 اتحاد عشق و عاشق و معشوق در فلسفه و عرفان اسلامی؛
جمال پرستی صوفیه (گزارشی تحلیلی از رساله‌ی «تحذیر السالک» شعبان غزی)؛
آداب ذکر صوفی (گزارشی از رساله‌ی «اسرار الجلیة فی جواب الاسئلة الصوفیة» شعبان غزی.

 در دست انجام

کتاب: بررسی نیاز های انسانی در مکتب انسان گرایی مزلو و سوره‌ی یوسف
مقالات:  بررسی وجوه افتراق و اشتراک مسأله‌ی اتحاد عقل و عاقل و معقول با اتحاد عشق و عاشق و معشوق؛
فلسفه‌ی جمال پرستی و ظهور آن در اخلاق تعاملی؛
سیمای نخبگان در قرآن مجید.

سوابق تدریسی، تبلیغی و اجرایی

تدریس: صرف  و نحو مقدماتی سال 1388

  امتیازات و تشویقات

حافظ کل قرآن مجید؛
برگزیده‌ی چهارمین دوره‌ی جشنواره‌ی علامه‌ی حلّی، 1390؛
برگزیده‌ی چهارمین همایش پژوهشگران برتر بسیج استانی،1390؛
کسب رتبه‌های برتر در مسابقات بسیج کشوری  با گرایش مفاهیم و تفسیر قرآن مجید در سال‌های 1385 و 1387.

 زبان

عربی:                    متوسط                                خوب ■                             عالی □
انگلیسی:             متوسط ■                           خوب □                            عالی □

سایر تخصص­ها : رایانه

  گرایش­های مورد علاقه

اجتماعی□            سیاسی□        فقهی □      کلامی□                   قرآنی
تاریخی□         فلسفی                اخلاقی -  تربیتی                 روانشناسی
سایر: عرفان و تصوف اسلامی

 

چکیده

موضوع تحقیق: «بررسی عشق در حکمت افلاطونی و تطبیق آن با حکمت و عرفان اسلامی»
عشق، رکن رکین عرفان، خورشید منظومه­ی قرآن و تنها پاسخ عاقلانه به فلسفه­ی وجودی انسان است. در فرهنگ اسلامی معادل ایمان، در ادبیات عرفانی، وصف ایزد منّان و از منظر حکما علت فاعلی و غایی جهان است. در تعالیم ابن­عربی است که چون پروردگار، عاشق روی دل آرای خویش می­شود، از جنس هستی آیینه­ای می سازد تا بدان طریق، عاشقانه به تماشای تجلی ذات خویش بنشیند­. اما در حکمت افلاطونی با آن­که عشق، ظریفْ طبع است و نرم رفتار ، دادگستر و با اعتدال، پرهیزکار و شاعر است، با خرد و با هنر است، که حرمتش کینه از دل مردمان می­برد و برکتش آسمان را به زمین پیوند می‌زند ؛ اما چون مادری از تهی دستان دارد و از لطافت ­بهره­ای چندان ندارد، نیازمند خوبان و در طلب زیبارویان است؛ پس عرش کبریایی  و اوصاف خداوندی ندارد. این‌چنین، راه عشق در دو فرهنگ یونانی و اسلامی از هم جدا می­شود. در تعالیم مسلمانان، خالق و در نزد یونانیان مخلوق است.  بدین ترتیب محقق در مجموعه­ی حاضر، فرصتی فراهم می‌آورد تا افزون بر بررسی ماهیت و اصالت عشق در حکمت افلاطونی و  حکمت و عرفان اسلامی (بر پایه­ی اندیشه­های ابن­عربی) ضمن بررسی عشق در منابع اسلامی، به کیفیت پیوند شواهد عرفانی با دلایل برهانی و حقایق وحیانی بپردازد. 
محقق، با  بررسی منابع اصلی به شیوه‌ی کتابخانه‌ای و با روش تطبیقی و تحلیلی بدین نتیجه می‌رسد که عشق افلاطونی ماهیت فقدانی دارد (معادل شوق در حکمت اسلامی) ؛ بنابراین نمی‌تواند وصف ایزد باری باشد و نمی‌تواند سریان عمومی یابد.  اما عشق در  وحی ، حکمت و عرفان اسلامی، علت فاعلی و غایی جهان بوده و چون حقیقتی وجدانی است، بدین سبب وصف ایزد باری می باشد و در تمام کائنات سریان دارد.  این نتیجه، بطلان قول متكلّمینی را می‌رساند كه ذات الهی را از هر نوع لذتی پاك و بری می داند؛ زیرا مقصود از عشق باری همان ثبوت لذّت عقلی در اوست .
واژگان کلیدی: عشق ، عقل، عرفان، حکمت، وحی، شهود، ابن­عربی، افلاطون.

اخبار مرتبط