پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

بخش مهمي از فرايند تربيت، استفاده از روش‌هاي تربيتي مناسب در ساحت‌هاي مختلف است. در تربيت كودكان، روش‌هاي كارآمد تربيتي، به‌ويژه در زمينه‌هاي تربيت اجتماعي و سياسي، اهميت فراواني دارد. اين روش‌ها مسئول ايجاد فضاي مناسب براي تسهيل روند تربيت كودكان به‌عنوان اعضاي مسئول جامعه هستند. تربيت اجتماعي تحت تأثير عوامل فرهنگي، اجتماعي، اعتقادي و مذهبي شكل مي‌گيرد و از ديدگاه ديني، خانواده، به‌ويژه والدين، نقش اساسي در تربيت اجتماعي فرزندان دارند. آنچه از خانواده‌ها انتظار مي‌رود، كسب و دروني‌سازي بايدها و نبايدهاي الهي و حقيقي است، نه هر بايد و نبايدي كه اجتماع به انسان القا مي‌كند. بدون ترديد، خانواده اولين و مهم‌ترين عاملي است كه بر تربيت اجتماعي جوانان تأثير مثبت و مفيد دارد. تجربه بشري نشان داده است كه سلامت، ثبات و پايداري نظام اجتماعي به توانايي و آمادگي جسمي، روحي و فكري افراد جامعه بستگي دارد. اصولي نظير تقوا، بردباري، برابري، گذشت، بخشش، ترحم، دلسوزي، رعايت حقوق ديگران، جرئت و شهامت، ايثار و احساس مسئوليت، مشورت‌كردن، تعاون و همكاري از جمله اصول تربيت اجتماعي است كه در آموزه‌هاي ديني به‌ويژه از سوي مولي‌الموحدين علي (ع) تأكيد شده است. از سوي ديگر، تربيت سياسي نسبت به ديگر ساحت‌هاي تربيتي معمولاً مغفول مانده است. ريشه‌هاي اين غفلت مي‌تواند ناشي از عدم درك ضرورت اين امر يا ناآگاهي از روش‌ها و موضوعات تربيت سياسي باشد. عدم تربيت صحيح سياسي و آموزش دشمن‌شناسي به فرزندان مي‌تواند منجر به پرورش افرادي با آگاهي سياسي كم يا نادرست شده و اين افراد در تصميم‌گيري‌هاي سياسي نظام به‌طور مستقيم يا غيرمستقيم نقش بسزايي خواهند داشت. عدم توجه به تربيت سياسي مي‌تواند زمينه‌ساز نفوذ و استعمار سياسي كشور توسط سلطه‌جويان شود.