پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده بازي بيليارد تاريخچه‌اي مفصل و بسيار غني دارد. اين بازي بطور يكسان توسط پادشاهان، روسا، قهرمانان، افراد عادي و بيماران روحي اعم از بانوان، آقايان انجام مي‌گرفته است. بيليارد، بازي دونفره‌اي است كه روي ميزي لبه‌دار، به‌شكل مستطيل‌ و به‌وسيله تعدادي گوي و چوب‌ مخصوص انجام مي‌شود. هدف از اين تحقيق رسيدن به مباني فقهي بازي بيليارد مي‌باشد سوال اصلي در اين زمينه اين است كه آيا از نظر فقهي مبادرت به اين ورزش و سرگرمي با توجه به اينكه در سنوات گذشته حكم به قمار بودن آن داده شده است جايز است يا خير؟ در اين پايان نامه با بهره‌گيري از روش كتابخانه‌اي با بررسي مباني فقهي به اين موضوع برخورد مي‌شود كه در دوره‌هاي نخست، فقيهان بر اساس مباني فقهي حرام بودن معامله و بازي بيليارد، به عنوان وسيله‌اي كه جز در قمار كاربرد ندارد؛ نظر داده‌اند و استفاده حلالي براي آن انگاشته نشده است. در زمان‎‌هاي بعد بازي بيليارد تبديل به يك سرگرمي شد.برخي نظر داده‌اند: بازي با وسايل مخصوص قمار، اگر چه سود و زيان نداشته باشد، حرام است. حال اگر بيليارد خارج از فهرست آلات قمار باشد و در فهرست ورزش‌هاي مجاز قرار گيرد دليلي بر ممنوعيت آن نيست. اگر ادله حرام بودن آن را شامل نشود، دلايل و اصول اوليه، جواز آن را مشخص مي‌كند و با مراجعه به اين احكام مي‌توان به جواز آن نظر داد. در اين پايان نامه به طور مفصل مباني فقهي بازي بيليارد مورد بررسي قرار مي‌گيرد. كليدواژه‌ها: بازي، بيليارد، فقه، مباني، ورزش.