بررسی راه کارهای فقهی مواجهه با جراِیم جنسی از منظر امامیه
دين مبين اسلام از آن جا كه دين كاملي است پس نسبت به حقوق جزا و كيفري سكوت نكرده است و قوانين خاص الهي را به وسيله خاندان عصمت و طهارت پياده مي كند . هر چند كه دانشمندان علوم گوناگون مانند حقوق كيفري، جرم شناسي، روانشناسي و جامعه شناسي به تناسب رشته علمي خود با جرم به بررسي و تعريف آن پرداخته اند. بر همين اساس در اين تحقيق در راستاي برنامه ي الهي به معناي جرم و انواع آن و همچنين جرائمي كه دين اسلام براي آن ها حد يا تعزيز قرار داده و مربوط به غريزه ي جنسي مي شود مانند:زنا، لواط، سحق و قيادت در زمره جرائم حدي جنسي احكام خاص خود را دارند و در حيطه تعزيرات نيز جرائم خاصي از جمله رفتار هاي خلاف عرف و شئون جامعه مانند :بي حجابي، هرزه نگاري، رؤيت تصاوير مستهجن، وطي بهائم، ارتباط نامشروع با جنس مخالف و.... پرداخته ايم . هر جرمي متناسب به ميزان پليدي آن خداوند كيفر و مجازات خاصي را تعيين مي كند و در برخي از گناهان مثل زنا اگر مجرم آن جرم را تكرار كند و كيفر آن را ببيند در مرحله چهارم به اشد مجازات يعني اعدام محكوم مي شود . تمام اين سخت گيري ها از طرف خداوند متعال براي اجراي عدالت ، حفظ نظام خانواده و تربيت و تهذيب شخص گناه كار و مجرم مي باشد . از آن جا كه پيشگيري بهتر از درمان است ، و ائمه ي معصومين عليهم السلام هادي امت اسلامي هستند ، راهكارهاي پيشگيرانه و بازدارنده از جرائم رابيان مي كنند كه در اين تحقيق برخي از اين راهكارها آورده شده است .
واژگان كليدي:جرم- جنس- پيشگيري- بازدارندگي - كيفر- فقه اماميه
- : سطح3
- : فقه و اصول
- : فارس
- : شیراز
- : فارس - شیراز - مدرسه علمیه تخصصی جامعة النور