پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

هدف تحقيق حاضر بررسي فقهي و حقوقي تكرار جرم در محاربه و افساد في الارض با تاكيد بر اهميت امنيت اجتماعي مي باشد. محارب و افساد في الارض جزء جرائم و گناهاني است كه داراي مجازات خاص و معين شرعي بوده و از اين جهت در حوزه حدود، مجازاتهايي كه كميت و كيفيت آنها در شرع مشخص شده است جاي مي گيرد اما محارب بر حسب شدت يا ضعف جرم محاربه اي جزاي آن هم شديد يا ضعيف شده يا بايد آن را بكشند يا دست و پايش را قطع كنند يا براي مدتي آن را تبعيد كنند و اين بستگي به درجات محاربه و افساد في الارض دارد در اين رساله به دنبال ترسيم كامل از نقشه راه دين جهت ريشه كن نمودن عناصر خطرناكي مانند محاربه و مفسد في الارض است به همين خاطر در تفكيك جرائم مي توان خطر اين جرائم را بر اساس شاخص هاي مجازات و كيفر به گونه اي شناسايي نمود كه اهميت برنامه ريزي و مهندسي دقيق را برجسته نمود و تراز بازدارندگي مجازات را هم به نحوي شناسايي نمود كه بتواند در كوتاه مدت و ميان مدت و دراز مدت با روشهاي متنوع جامع هاي امن را توليد نمود. به همين منظور تحقيق حاضر با استفاده از روش توصيفي – تحليلي درصدد بررسي همين مسئله مي باشد كه اگر شخصي جرمي را انجام دهد كه سبب مخل امنيت اجتماعي شود و باعث رعب و هراس و سلب آزادي مردم شود به گونه اي كه جرم اول او اقتضاء تبعيد داشت، جرم دوم او اقتضاء قطع كردن دست داشت جرم سوم او دوباره اقتضاء تبعيد داشت آيا در جرم سوم كه حد وجود دارد آن شخص در صورت تكرار كشته مي شود يا دوباره فقط تبعيد مي شود. به بيان ديگر سوالي كه درصدد پاسخ به آن هستيم كه از نظر فقه و حقوق تكرار جرم در محاربه و مفسد في الارض با تاكيد بر اهميت امنيت اجتماعي چگونه است؟ ماهيت و ملاك هاي محاربه و افساد في الارض در رابطه با تكرار جرم چيست؟ كميت و كيفيت مجازات محاربه و افساد في الارض چيست؟ چه رابطه اي بين مفاهيم جديد در حقوق موضوعه ايران با دو مقوله محارب و مفسد في الارض وجود دارد؟ كليدواژه ها: جرم، تكرار جرم، فقهي، حقوقي، محاربه، افساد في الارض، امنيت اجتماعي