پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده: زيارت‌نامه، نوشته اي است كه به نيت زيارت يكي از پيشوايان وبزرگان دين خوانده مي شود. در ميان اين زيارتنامه ها ،زيارت عاشورا اززيارات امام حسين( عليه السلام )است كه از اهميت ويژه اي برخوردار است وهمچنين زيارتنامه اربعين هم از جمله زياراتي است كه در زيارت حضرت امام حسين( عليه السلام) در روزچهلم آن حضرت بيان شده است. پژوهش پيش رو تحقيق درباره بررسي وتبيين مسائل كلامي زيارت عاشورا وزيارتنامه اربعين مي باشد كه سعي شده است بعضي از فرازهاي اين دو زيارتنامه كه مرتبط به مسائل كلامي توحيد،نبوت،امامت،قيامت ،شفاعت وتولي وتبري مي باشد مورد بررسي قرار بدهد. اين دو زيارتنامه نمونه روشني از بيان مباحث كلامي است . نگاه توحيدي بالاخص توحيد افعالي در زيارات عاشورا و اربعين نمود بارزي از تفكر و اعتقاد شيعي كه برگرفته از مكتب قرآني او به شمار مي رود . و همچنين از شوونات اصلي پيامبري ، كه اسوه وسرمشق بودن انبيا، براي مردم است، مصاديق آن در هردو زيارتنامه آمده است.وهمچنين امـامان معصوم كه ميوه و ثمرۀ شجرۀ طيبۀ نـبوت هـستند؛ويژگي آنان در هردو زيارتنامه بيان شده است. توجه به قيامت و مسئله شفاعت فرازهايي در اين دو زيارت نامه آمده مخصوصا مسئله شفاعت امام حسين( عليه السلام) به اذن پروردگار بيان شده است.ودر پايان؛ فريضه «تولي وتبري»كه در اين دوزيارتنامه به چشم مي خورد. در واقع اين دو زيارتنامه بالاخص زيارت عاشورا نمونه بارز تجلي تولي وتبري مي باشد وبا توجه به اهميت اين امر در كنار مسائل كلامي مطرح شده است .