پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

محظورات زن حائض از جمله مسائل فقهي است كه بين شيعه و اهل سنت داراي اشتراكات و اختلافاتي ميباشد. بررسي و شناخت اين محظورات چه موارد مشترك و چه مواردي كه بين شيعه و اهل سنت اختلافي هستند و بيان و تطبيق مستندات هر فرقه، مكلّف را در رسيدن به نظر و حكم درست و مطابق با واقع كمك ميكند. موارد اشتراكي محظورات زن حائض از نگاه شيعه و اهل سنّت همان محظورات مختصّ حائض است كه شامل حرمت نماز، روزه وطواف و همچنين حرمت وطي و طلاق زن حائض ميباشد؛ كه شيعه و اهل سنّت نسبت به اين موارد قول و نظر مشترك دارند و به آيات و روايات استناد كردهاند امّا محظوراتي كه بين شيعه و اهل سنّت اختلافي هستند، همان محظورات و محرّماتي است كه بين شخص جنب و حائض، مشترك است و آن: محظور مسّ نام الله و نوشتة قرآن، رفتن به مسجدالحرام و مسجدالنّبي و توقف و گذاشتن چيزي در ساير مساجد، ميباشد؛ اهل شيعه اين موارد را با استناد به آيات و روايات بر حائض حرام ميدانند امّا اهل سنّت نظرات و اقوال مختلفي دارند و هركدام به استدلالي تمسّك جستهاند ولي با بررسي مستندات هر قول مشخص ميشود كه قول راجح و همچنين قول اكثر فقهاي اهل سنّت در اين موارد همان قولي است كه شيعه بر آن است يعني محظوريّت اين موارد براي حائض؛ چراكه مستندات آنها قويتر و به معقول نزديكتر است.