پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اين پايان نامه به بررسي فقهي و حقوقي حريم خصوصي در رسانه ها و فضاي مجازي مي پردازد. به اين ضرورت كه باتوجه به اهميت كاربردي فضاي مجازي در گستره تعاليم اسلام و لزوم واكاوي وتحقيق در مسائل محدثه، لازم است حدود و ثغور استفاده از اين فضا، مطابق احكام فقهي معين گردد و با اين هدف كه آسيب ها و راهكارهاي مديريت حريم خصوصي در فضاي مجازي، با استناد به قواعد فقهي وحقوقي بيان گردد، مصاديق تعرض به حريم خصوصي در فضاي مجازي و عواقب تجاوز به آن با رويكرد فقهي وحقوقي مشخص شود. فضاي مجازي و رسانه داراي ويژگي عمومي و همگاني است كه در حوزه هاي مختلف فرهنگي، سياسي و اقتصادي، به طور عمده اطلاع رساني را به عهده دارد. فقه و حقوق با ممنوعيت هاي متعدد در زمينه هاي تجسس، تحسس و تفتيش، ورود به منازل بدون استيذان، استراق سمع و بصر، سوءظن، نميمه و غيبت، سب، هجو و قذف، اشاعه فحشا و هتك سِتر وخيانت در امانت به حفظ حريم شخصي افراد بها داده است. از آسيب هاي فضاي مجازي مي توان به پورنوگرافي، قوادي، روابط نامشروع، توريسم سكسي، قمار، تدليس در نكاح، دستيابي غيرمجاز، قذف، افترا، توهين، نشر اكاذيب و افشاي سرّ اشاره كرد. همچنين نفوذ يا هك كردن، گردآوري غير مجاز داده ها، استراق سمع و استفاده غير مجاز و تغيير غير مجاز داده ها، سرقت هويتي، انتقال يا افشاي غيرمجاز داده ها و عدم رعايت ضوابط امنيتي و ساير حقوق ديگران و افعال زيانبار ناقض حريم خصوصي ارتباطاتي از مصاديق تجاوز به حريم خصوصي است كه در قانون تجارت الكترونيك، قانون تشديد مجازات فعاليت غير مجاز در امور سمعي و بصري و قانون جرايم رايانه اي در مورد آنها تمهيداتي انديشيده شده است و براي اشخاص حقيقي و حقوقي مجازات اصلي و براي شريك و معاون در جرم مجازات هاي تبعي در نظر گرفته شده است.