پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده يكي از مباحث اثر‌گذار و نقش‌آفرين در جامعۀ روحانيت، مبحث حوزه‌هاي علميه است. حوزه به عنوان پايگاه نشر معارف آسماني و جايگاه تعليم و تعلّم دانش‌هاي وحياني، در طول دوران همواره تلاش كرده طلابي را تربيت كند كه بتوانند اسلام را محافظت و ارزش‌هاي دين را در جامعه پررنگ نشان دهند. روشن است كه اين مباحث مهم از ديدگاه آيات و روايات مي‌تواند مخاطبش را به نكاتي آموزنده و سرنوشت‌ساز در باب تربيت خود و چگونگي هدايت افراد جامعه رهنمون سازد. قرآن كريم و احاديث اهل بيت (عليهم‌السّلام)، دو منشور جامعي است كه با در نظر گرفتن تمام ابعاد وجودي انسان و نياز روحي او در مسير هدايت و كمال، آموزه‌هاي ارزشمندي را ارائه كرده است. در اين ميان آيات و رواياتي وجود دارد كه بيان كنندۀ نقش طلاب و مسئوليت‌هاي آنان در جامعه است. وظايفي كه مهم‌ترين آن در بعد فردي، خودسازي و در بعد اجتماعي، شامل تبليغ و هدايتگري است. ما در اين پژوهش به مسئوليت‌هاي طلاب از منظر آيات و روايات پرداخته‌ايم و به اين نتيجه رسيده‌ايم كه بزرگترين وظيفه‌اي كه اكنون بر دوش روحانيون و طلاب بزرگوار است، علاوه بر خود سازي و برطرف كردن عيوب از خود، در صدد هدايت مردم و جلوگيري از انحرافات عقيدتي و فكري و اخلاقي آنها باشند و اين كار را براي خود يك جهاد بدانند و در اين جهاد، اخلاص و اخلاق نيك و پسنديده، دو بال پرواز هستند كه در تحقيق حاضر در مورد آن توضيح داده شده است. از مهم‌ترين وظايف روحانيت «هدايت فكري و ديني»، «هدايت سياسي و بصيرت‌افزايي» و «راهنمايي و حضور در عرصۀ خدمات اجتماعي» است. بنابراين يك طلبه بايد با «درك اسلام ناب و متكي بر كتاب و سنت» همراه با ابزار خرد و انديشۀ اسلامي بتواند آمادۀ نبرد در جنگ نرم با دشمن باشد و بداند كه مسئوليت او تبديل جامعه به جامعه‌اي ديني است.