پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

انسان، پيچيدهترين موجود عالم طبيعت است به گونهاي كه كل عالم با تمام عظمت آن گنجايش خدا را ندارد و ليكن قلب مؤمن ميتواند ميزبان خدا باشد. انسان اشرف مخلوقات و جانشين خدا در زمين است؛ بنابراين انسان به لحاظ جايگاه تكويني بالاترين موقعيت را نسبت به ديگر موجودات طبيعي دارد. با توجه به عظمت و ارزش والاي انسان، خداوند راههاي رسيدن به كرامت و عزت را براي انسانها هموار كرده و تمام كائنات را به تسخير او در آورده است؛ اما آنچه اهميت ويژهاي دارد اين است كه انسان از حلال و حرامهايي كه خداوند مقرر فرموده غافل نباشد كه يكي از موارد مهم و سرنوشتساز آينده انسان بحث خوراكيهاي حلال و حرام است. خداوند با آفرينش انسان، رزق و روزي او را همراهش آفريده است و براي استفاده انسان طبيعت زيبا و تمام حيوانات و ميوهها و سبزيها را در اختيار قرار داده است تا از آنها براي خوردن، آشاميدن، پوشاك، مسكن و ساير نيازهاي خود به كار گيرد. آنچه انسان ميخورد و مينوشد در روح و روان و نيز جسم او تأثيرگذار است، از اين رو خداوند متعال برخي از آنها را حرام و برخي ديگر را حلال كرده است. بحث اطعمه و اشربه يكي از مهمترين مسائل در ارتباط با اخلاق فردي و اجتماعي در اسلام است. تحقيق حاضر رابطه ميان طعام حلال و حرام و اخلاق را از منظر دين اسلام مورد بررسي قرار داده است. روش پژوهش توصيفي تحليلي است. حاصل تحقيق اينكه طعام حلال بر اخلاق تأثيرات مثبتي دارد و تغذيه حرام تأثيرات منفي. از جمله تأثيرات تغذيه حلال، عزتنفس و از جمله تأثيرات تغذيه حرام، شقاوت است.