پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

نسيان به معناي از ياد بردن و فراموش كردن چيزي كه قبلاً در ذهن بوده يا به بياني ديگر، نسيان ضد ذكر و يادآوري مي¬باشد كه در اصطلاح قرآني به معناي بي اعتنايي به خدا و اوامر و اطلاق مي¬شود. اين تحقيق با هدف آشنايي با عوامل فراموشي و در پاسخ به اين سوال كه عوامل نسيان چيست و راه¬هاي درمان آن چگونه است، به روش توصيفي تبييني انجام شده است؛ لذا با مطالعه و جستجوي در كتابخانه¬ها و فضاي مجازي و تحليل داده¬ها اين نتايج به دست آمد كه نسيان در قرآن كريم به معناي فراموشي طبيعي و فراموشي در اثر سو اختيار و اعراض نمودن آمده است كه داراي انواع مختلف از جمله فراموش كردن ذكر خدا و قيامت و قرآن و ... است كه وسوسه¬هاي شيطاني و علاقه به مال و ثروت و رفاه و عدم تعقل و گناه، از جمله عامل¬هايي است كه سبب فراموشي در وجود آدمي مي¬شود و انساني كه دچار فراموشي شود و خدا را از ياد ببرد، در نهايت گرفتار خود فراموشي مي¬شود و هنگامي كه انسان به خود فراموشي دچار شود، هويت و ماهيت خود را از ياد برده و به حدي سقوط مي¬كند كه موجب بدبختي و گمراهي خويش در دنيا و آخرت را فراهم خواهد كرده و فراموشي¬اش سبب آن مي¬شود كه در دنيا بيشتر به سمت گناه و بدي روي آورد و همنشين شيطان گردد و در عالم آخرت در عذاب ابدي گرفتار و جهنمي گردد و آدم ناسي و فراموشكار مي¬تواند با نيروي تفكر و تعقل و با خواندن آيات الهي و تدبر در آن و با زيارت اهل قبور، اين بيماري خويش را درمان و با آن مبارزه كند و شخص مخلص و متقي است كه هيچ¬گاه خدا را از ياد نبرده و هميشه جانش با ذكر و ياد حق آميخته است.