پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

مسأله خود شناسي در اسلام از جايگاه والايي برخوردار است و يكي از ابعاد خود شناسي مسأله فطرت مي باشد انسان از بدو خلقت داراي يك سري باورهاي فطري است كه مهمترين آن ها نياز بشر به دين و اصول كلي احكام الهي است از جمله اين باورهاي فطري ،باور فطري به اصول دين از جمله باور به توحيد، معاد و نبوت است. اين تحقيق در پي پاسخ به اين سؤال است كه فطرت چه نقشي در تبيين باور هاي ديني دارد؟وبه روش توصيفي –تحليلي انجام شده است . با جستجو در منابع مرتبط ومطالعه كتب وپژوهش هاي مختلف اين نتايج حاصل شد كه انسان به عنوان برترين مخلوق از نوع خاصي از آفرينش برخوردار است كه همان فطرت نام دارد و به مقتضاي فطرت باورهايي دارد از جمله باور به مبدأ ،معاد ونبوت . انسان فطرتاًمي داند كه خالقي داردكه به مقتضاي حكمتش از خلقت او هدف داشته واورا بيهوده نيافريده، لذا زندگي اش محدود به اين دنيا نمي باشد بلكه زندگي ابدي در جهان آخرت خواهد داشت وبراي رسيدن به سعادت ابدي نيازمند به راهنمايي است كه با خالق او در ارتباط بوده واحكام وقوانين لازم براي زندگي سعادتمند ابدي در اختيار او قرار دهد .در تبيين اين باورها فطرت نقش مؤثري را ايفاءكرده ورابطه مستقيمي بين آنها وجود دارد.