پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده يكي از روشهاي دشمن براي به انزوا راندن رقيب خود، تهمت زدن وافترا بستن به طرف مقابل خويش مي- باشد. در اين ميان افرادي كه با اين تبليغات منفي مواجه هستند، چون معمولا اهل تحقيق نبوده و به بررسي اصل ماجرا نمي پردازند، متأسفانه اين روش، تأثير منفي روي آنها مي گذارد و رقيب را به صورت ديگر معرفي مي كند. يكي از اين تهمت ها، نسبت زنا دادن به دو تن از همسران پيامبر اسلام يعني عايشه و ماريه مي باشد كه روايات هر يك با تفاوتها و گاه تعارض هايي روبروست، خلط اخبار مربوطه و نيز نزاع هاي فرقه اي به پيچيده تر شدن اين مسأله كمك كرده و دستاويزي براي بزرگ نمايي عايشه و به نحوي مبارزه با امير مؤمنان امام علي (عليه السلام) شده است. اين نوشتار اخبار آن دو حادثه را با نگاهي انتقادي بررسي كرده و بر اساس روايات اسباب نزول، شواهدي از آيات يازده تا بيست و شش سوره مباركه نور و قرائن تاريخي، نزول آيات افك را در دفاع از شخص رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلّم) و مبارزه با منافقان مدينه در خصوص اتهام زنا به همسر ايشان دانسته اند. هدف اين اتهامات قبل از هر چيز از بين بردن سلامت معنوي اجتماع بود. پس وظيفه مردم ايجاب مي كند كه نسبت به خود خوش گمان باشند و از منافقان دلائل قوي بخواهند؛ زيرا منافقان مي خواستند با جعل آن دروغ بزرگ و شايعه پراكني از كرامت پيامبر و شرافت امت اسلام بكاهند. مبارزه جدي كه امروزه ميان استكبار و جنبش هاي رسالتي وجود دارد، صورتي زنده از همان مبارزه اي است كه ديروز ميان منافقان و پيامبر در جريان بوده است و تكليف مسلمانان كشف و رسوا ساختن عوامل پخش شايعات است. تا دشمنان نتوانند از اين طريق به اسلام ضربه وارد كنند و به اهداف سياسي خود برسند. واژگان كليدي: افك، همسران پيامبر، عايشه و ماريه، روايات سبب نزول