دين و اخلاق از ديدگاه علامه طباطبايي (ره) و شاگردان
يكي از مسائل جديد حوزهي دينپژوهي و از مباحث فلسفهي دين، مسئله ارتباط دين و اخلاق است. مسأله ارتباط دين و اخلاق به دو پرسش جزئيتر قابل تحليل است؛ يكي، اصل ارتباط دين و اخلاق است و ديگري، نوع ارتباط آنها. نظريههاى متفاوتى در باره رابطهي دين و اخلاق وجود دارد مانند استقلال دين و اخلاق از يكديگر، تباين دينو اخلاق، نظريهي استنتاج اخلاق از دين. مرحوم علامه طباطبايي(ره) وتعدادي از شاگردان ايشان از متفكراني هستند كه در آثار خود به اجمال يا به تفصيل به اين مسئله پرداختهاند.علامه (ره) ارتباط ميان دين و اخلاق را از جنبه هاي مختلف هستيشناختي،روانشناختي و جامعهشناختي مورد بررسي قرار داده اند. در مجموع مي توان آراء علامه را با در نظر گرفتن جنبههاي مختلف مسئله بدين صورت ترسيم نمود: از جنبه هستيشناختي اتحاد دين و اخلاق و از جنبه روانشناختي و جامعهشناختي رابطهي آن دو تعامل است.از نظر شاگردان ايشان:شهيد مطهري،آيتالله مصباح و آيتالله جوادي آملي،رابطه ي دين و اخلاق اتحاد است و اخلاق جزئي از دين به شمار ميرود.
كلمات كليدي:دين،اخلاق،رابطه دين و اخلاق،علامه طباطبايي (ره)
- : سطح3
- : فلسفه اسلامي