انس با قرآن کریم از دیدگاه سنت سمیه ابراهیم ¬زاده کاشان، مدرسه علمیه کوثر

شناسه نوشته : 12304

1393/07/19

تعداد بازدید : 1494

انس با قرآن کریم از دیدگاه سنت سمیه ابراهیم ¬زاده کاشان، مدرسه علمیه کوثر
چکیده
  زندگی و حیات انسان به دنیای مادی این جهان ختم نمی­شود. حیات جاودان اخروی در انتظار انسان است. در واقع علت به دنیا آمدن انسان، رسیدن به درجات والای انسانیت و کمال، به کمک نعمت­ها و مشکلات است. بهترین انیس و رفیق راه برای رسیدن به این درجات، «قرآن کریم» است. انس با قرآن کریم در زندگی معنوی انسان جزو ملزومات است. به گواهی آیات الهی و فرمایشات ائمه معصومین (علیهم السّلام)، قرآن برای نجات بشر از غرق شدن در دنیای مادی نازل شده است. معارف بلند قرآن می­تواند انسان را به مقام والای انسان کامل برساند. برخی از مسلمین گمان می­کنند که صِرف قرائت قرآن باید آنان را از آتش جهنم نجات دهد. در حالی که طبق آیات و روایات، باید با انس به معارف قرآن، به دستورات خداوند در کتاب وحی عمل کنند. برای برخی از افراد انس با قرآن کریم نامفهوم است. نمی­دانند چگونه می­توانند با قرآن کریم مأنوس باشند. انسان می­تواند از مصادیق متنوع انس با قرآن کریم مانند نگریستن در قرآن و تلاوت آن، همراه داشتن قرآن، تدبر و تفکر در آیات الهی، مطالعه تفسیر کلام وحی، ترجمه و تأویل آیات الهی بهره گیرد. انسان مؤمن می­­داند در دنیایی زندگی می­کند که هر لحظه در خطر سقوط از مقام انسانیت و افتادن در دام شیطان، به علت دوری از قرآن وجود دارد.
 با تامل و تدبر در روایات ائمه اطهار(علیهم السّلام) واقف می شوید که در تمام لحظات زندگی باید به دامان امن قرآن پناه برد.
 
كليدواژه ­ها: تعلیم قرآن، انس با قرآن، مصادیق انس، قرائت قرآن، تفسیر و تأویل قرآن، حفظ قرآن.
 
نتیجه
    قرآن کریم وفرمایشات ائمه اطهار -علیهم السّلام-، جایگاه و ارزش کلام الهی را بیان کرده­اند و انسان را به بهره­مندی از سفره الهی (قرآن کریم) ترغیب و تشویق کرده­اند. یکی از راه­های استفاده از قران مجید، انس با آن است. انس با قرآن ،کلام الهی، روش­های مختلفی دارد. انسان می­تواند از  مصادیق متنوع انس با قرآن کریم مانند نگریستن در قرآن و تلاوت آن، همراه داشتن قرآن، تدبر و تفکر در آیات الهی، مطالعه تفسیر کلام وحی، ترجمه و تأویل آیات الهی که در تحقیق اشاره شده­است، بهره بگیرد. انسان مؤمن می­­داند در دنیایی زندگی می­کند که هر لحظه در خطر سقوط از مقام انسانیت و افتادن در دام شیطان، به علت دوری از قرآن وجود دارد. او باید در نظر داشته باشد که عوامل مهمی می­تواند راه انس با قرآن را برای او هموار کند و مواردی نیز می­تواند سدّ راه او شود. مسلمان باید پس از آشنایی با عظمت و ویژگی­های قرآن از طریق مطالعه فرمایشات ائمه هدی –علیهم السلام-، به مواردی همچون پاکی و طهارت روح، ولایت­، خشوع و توفیق الهی به عنوان عوامل حصول انس با قرآن و معصیت، خودبینی، پلیدی روح و ... را به عنوان موانع حصول انس با قرآن توجه و دقت لازم را داشته باشد. در واقع توجه به هر دو مورد،انسان را در رسیدن به مقصود حقیقی که همراه شدن با قرآن است؛ کمک می­کند. وجود هرکدام از عوامل یا موانع در وجود انسان، به معنای عدم وجود دیگری است. اگرچه انس با قرآن در دنیای کنونی، سختی­های بسیاری دارد؛ اما اثرات دنیوی و اخروی بی­شماری بر آن مترتب است. اثرات دنیوی مانند آرامش روحی، دوری انسان از تنهایی و اثرات اخروی همچون کفاره گناهان، همراهی قرآن با قاری در قیامت. مطلب مهم و ضروری این است که انسان باید بهترین و بیشترین وقت و لحظات عمر خود را وقف قرآن کند. دنیای فانی  و زودگذر ارزش ندارد که انسان عمر خود را در آن به هدر دهد و قرآن و ارتباط با آن را فدای به دست آوردن متاع کم دنیوی کند. به کمک قرآن می­توان هم به دنیا رسید و هم به آخرت. یعنی اگر قرآن داشته باشد همه چیز دارد و اگر قرآن و رضایت قرآن را نداشته باشد نه دنیا را دارد و نه آخرت را!. در این نوشتار  برای بیان مصادیق و اثرات دنیوی و اخروی انس با قرآن مجید، از روایات ائمه اطهار –علیهم السلام- استفاده شده است تا هم اثرگذاری آن بر مخاطب بیشتر باشد و هم مخاطب بتواند پس از تفکر و اندیشه، به صورت اختیاری به طرف قرآن جذب شود.
إن شاء الله خداوند مهربان، دست همه شیعیان امیرالمؤمنین علی –علیه السلام- را به دامان امن قرآن برساند.
 
فهرست منابع
1.      قرآن مجید، ترجمه آیت الله مکارم شیرازی –حفظه الله-.
2.      نهج­البلاغه (1379)، ترجمه محمد دشتی، چاپ هفتم، قم: نشر مشرقین.
3.      صحیفه کامله سجادیه (1381)، ترجمه علیرضا رجالی تهرانی، قم: انتشارات خادم الرضا –علیه السّلام-.
4.      نهج­الفصاحه (1383)، ترجمه ابوالقاسم پاینده، چاپ هفتم، اصفهان: مرکز انتشارات خاتم الأنبیاء –صلی الله علیه و آله-.
5.      پژوهشکده تحقیقات اسلامی نمایندگی ولی فقیه در سپاه (1381)، علوم و معارف قرآن، تهران: اداره آموزش­های عقیدتی –سیاسی نمایندگی ولی فقیه در سپاه.
6.      جوادی آملی، عبدالله (1382)، قرآن حکیم از منظر امام رضا –علیه السّلام-، ترجمه زینب کربلایی، چاپ سوم، قم: إسراء.
دهشیری، حسن، جعفری، رحمت (1381)، همگامی امام حسین –علیه السّلام- با قرآن، قم: نشر روح.
امام خمینی، سید روح الله (1375)، تفسیر سوره حمد، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی –رحمت الله علیه-
خوئی، سید ابوالقاسم (1361)، شناخت و اعجاز قرآن، بی­جا: بی­نا.
رحمتی شهرضا، محمد (1389)، گنجینه معارف، چاپ دوم، قم: انتشارات صبح پیروزی.
زاهری، احسان (1380)، نفس انسان حرم الهی، قم: نشر الطیار.
ستوده، امیر رضا (گردآورنده)، (1373)، پا به پای آفتاب، تهران: نشر پنجره.
شاکر، محمدکاظم (1388)، روش­های تأویل قرآن (چاپ سوم)، قم: مؤسسه بوستان کتاب.
شاکر، محمدکاظم (1382)، مبانی و روش­های تفسیری، قم: مرکز جهانی علوم اسلامی.
طباطبایی، سیدمحمد حسین (1367)، المیزان فی تفسیر القرآن(بی­چا)، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، قم: دفتر انتشارات اسلامی، 20جلدی.
طبسی، محمدجواد (1374)، حقوق فرزندان در مکتب اهل بیت –علیهم السّلام-، قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
عالی­نژاد، صمد (1391)، ختم قرآن در سیره بزرگان دین، دوماهنامه علمی –فرهنگی پیام، ش111، صص105-84.
عزیزی، عباس (1378)، سیمای قرآن در آثار استاد علامه آیت الله حسن­زاده آملی، قم: نشر نبوغ.
علاءالدین، سید محمّد رضا (1386)، فرهنگ سازی تلاوت قرآن در نماز، فصلنامه قرآنی کوثر، ش 26، صص56-46.
فولادگر، محمد (1386)، قرآن در نهج­البلاغه، فصلنامه قرآنی کوثر، ش26، صص45-39.                                                
قرائتی، محسن (1390)، دقائقی با قرآن (چاپ شانزدهم)، تهران: مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن.
شیخ قمی، عباس (1383)، مفاتیح الجنان (چاپ پانزدهم)، قم: نشر نبوغ.
قنادی، صالح (1389)، قرآن شناسی (چاپ ششم)، قم: دفتر نشر معارف.
شیخ کلینی، محمد بن یعقوب (1381)، اصول کافی، ترجمه محمدباقر کمره­ای، چاپ پنجم، تهران: انتشارات اسوه، 6جلدی.
گلی زواره، غلامرضا (1379)، فرازهای فروزان، قم: مؤسسه فرهنگی انتشاراتی حضور.
علامه مجلسی، محمد باقر (1388)، بحار الأنوار، قم: نور وحی.
محمّدی ری­شهری، محمّد (1385)، میزان الحکمه، ترجمه حمید رضا شیخی (چاپ هشتم)، قم: دارالحدیث، 10جلدی.
معرفت، محمدهادی (1378)، علوم قرآنی، قم: مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید.
معماریان، مهدی (1382)، در راه بندگی، قم: نشر لسان الصدق.
معلوف، لویس (1380)، المنجد، ترجمه محمد بندرریگی (چاپ سوم)، تهران: انتشارات ایران، 2جلدی.
مکارم شیرازی و همکاران (1380)، تفسیر نمونه (بی­چا)، قم: دارالکتب اسلامیه.
ملکی تبریزی، میرزا جواد آقا (1379)، المراقبات، ترجمه علیرضا خسروی، قم: انتشارات آل علی –علبه السّلام- .
مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی –رحمت الله علیه- (1391)، قرآن کتاب هدایت از دیدگاه امام خمینی –رحمت الله علیه- (چاپ ششم)، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی –رحمت الله علیه- .
مهر، رسول (1391)، سخنرانی های کوتاه، دوماهنامه علمی –فرهنگی پیام، ش111، صص45-20.
نادعلی، فاطمه (1387)، لذت­های معنوی، هدیه ویژه خداوند، فصلنامه قرآنی کوثر، ش27، صص74-62.
 نخعی، علیرضا (1390)، چشمه سار معرفت (چاپ دوم)، مشهد: بخش فرهنگی مسجد و حسینیه الزهرا                     –علیهاالسّلام-.
نصیری، علی (1389)، قرآن شناسی، تهران: انتشارات کانون اندیشه جوان.
نعمتی، علی رضا (1389)، شرحی بر مواعظ حضرت موسی بن جعفر –علیهم السّلام-، قم: نشر انوار هدایت.
نقی­پورفر، ولی­الله (1387)، پژوهشی پیرامون تدبر در قرآن (چاپ سوم)، قم: انتشارات اسوه.
نیلی­پور، مهدی (1385)، بهشت اخلاق، قم: نشر مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر -علیه السّلام- .
         یثربی، میرسید محمّد (1391)، امیرالمؤمنین -علیه السّلام- سرآمد خوبی­ها آماج دشمنی­ها، قم: نشر علامه بهبهانی.

نوشته های مرتبط