ادب انبياي اولوا العزم در قرآن پژوهشگر: پروانه شعباني مدرسه علمیه‌ي زهراي اطهر (سلام‌الله عليها) شهرستان تهران

شناسه نوشته : 12208

1393/07/14

تعداد بازدید : 851

ادب انبياي اولوا العزم در قرآن  پژوهشگر: پروانه شعباني   مدرسه علمیه‌ي زهراي اطهر (سلام‌الله عليها)  شهرستان تهران

چکیده

ادب و تربیت یکی از حیاتی‌ترین ویژگی‌های انسانی است و تر بیت و ادب بستر خوشبختی و بدبختی انسان‌ها و جوامع انسانی را فراهم می‌کند، ادب شامل هر عملی است که مورد پسند عقل و دین واقع مي‌شود. از آن رو که انسان موجودی است مستعد همه والائی‌ها، به سبب ادب و تربیت درست، الهی و متخلق ربّانی می‌شود که انبیای اولوا العزم الهی به عنوان الگوی تمام معنای ادب، نقش هدایت انسان را به این والائی‌ها به عهده دارند.
برای دستیابی به ادب انبیای اولواالعزم ابتدا مفاهیم ادب، عزم و اولوا العزم و ارتباط آن با اخلاق از منظر قرآن بررسی شده و به مراتب ایشان اشاره شده است. از آنجایی که انبیای الهی به عنوان بهترین الگو معرفی شده‌اند نشانه‌های ادب ایشان نسبت به خدا و مردم، با استفاده از تفاسیر مختلف موضوعی، روایی و تربیتی با روشی توصیفی تحلیلی بیان می‌گردد. بنابراین از رساله حاضر در یافته می‌شود که انبیای او لوالعزم در خصوص ادبشان با خدا به مرحله‌ای از عبودیت و تسلیم رسیده‌اند که همه‌ی خیرها و نعمت‌ها از آن خداست و خود فقیر محض بوده و به در گاه الهی دائم الذکر بوده‌اند، اما در رابطه با ادب انبیا با مردم می‌توان به ادب ایشان در برخورد با بی‌ادبان روزگار خود اشاره کرد و بدین ترتیب روش مؤدب شدن و نحوه سلوک با افراد و جامعه را از آنان آموخت.
 
کلید واژه‌ها: ادب، عزم، انبیای اولواالعزم
 

نتیجه‌گيري

با عنایت به سیر تحقیق نتایج رساله حاضر به شرح ذیل می باشد:

ظریف‌ترین، زیباترین و‌ لطیف‌ترین رفتار و کردار از انبیای اولوالعزم که صاحبان کاملترین شریعت و برنامه سلوک از جانب پرور دگار متعال می‌باشند، صادر می‌شود، بنابراین بهترین الگو و سرمشق برای هدایت انسان به سیر الی الله وسعادت ابدی می‌باشند. از دیگر نتایج می توان به تفاوت ادب و اخلاق اشاره نمود.اخلاق که صفت و ملکه نفسانی است مانند زیر بنا و پایه است و ادب همانند هنر ظریف‌کاری و نازک کاری است، ادب هر چیزی جمال و زیبایی آن است. انسان با ادب نیز باید اخلاق و مبنای اصیل و زیبایی داشته باشد تا ادب یعنی ظریف‌ترین و زیباترین، رفتار و گفتار از او صادر شود و کسی که زیر بنا و اخلاق ناپسند داشته باشد هرگز هنر ادب و ظرافت در رفتار و گفتار از او صادر نخواهد شد. بنابر این انسان با ادب کسی است که کارها و حرکات وی به زیباترین، لطیف‌ترین و ظریف‌ترین وجه انجام گیرد. همچنین ادب رابطه مستقیم با تربیت دارد و از طریق تعلیم و تربیت می‌توان به ادب دست یافت و هر چه تربیت کامل‌تر و افزون تر به همان میزان ادب افزون‌تر می‌گردد و انبیای اولوالعزم بالاترین تربیت ربوبی و کامل‌ترین ادب را دارا می‌باشند.انبیای اولوالعزم  در قله کمال ادب، اخلاق و تربیت بوده خصوص ادبشان با خدا به مرحله‌ای از عبودیت و تسلیم رسیده بودند که همه خیر و نعمت‌ها را از آن خدا دانسته، هیچ‌گونه استقلالی برای خود قائل نبودند و خود را فقیر محض و نیازمند به درگاه الهی دانسته، لحظه‌ای از یاد خدا غافل نمی‌شدند و در مقام و منزلت، مراتب ایشان متفاوت است، در این میان برجستگی رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم و مقام ویژه ایشان نزد پروردگار متعال بسیار چشمگیر است. ویژگی دیگرادب انبیای اولوالعزم در ارتباط با مردم این است که در عین حالی‌که مردم همزمان انبیای اولوالعزم رفتار نا شایست و گفتاری بی‌ادبانه داشتند پیامبران اولوالعزم مؤدب بودند، حتی در مواقعی که به آنها توهین می‌شد باز جانب ادب را رعایت  می نمودند. نتیجه اینکه انبیاء بدین وسیله روش مؤدب شدن و نحوه سلوک افرادجامعه نسبت به یکدیگر را به آنان آموزش می‌دادند.

پيشنهادات

با بررسی‌ها و سیر مطالعاتی صورت گرفته در زمینه ادب و تربیت اسلامی، برای دستیابی به یک جامعه آرمانی و فاضله و بازیابی مسیر صحیح از مسیرهای انحرافی، باید یک نگرش عمیق به برنامه‌های دین و فرهنگ ادب و اسلامی داشت و ادب و تربیت صحیح را در متن زندگی هر شخصی رسوخ داد و این دستاورد با الگو گرفتن از انبياء و اوصياي ايشان، كه تنها واسطه‌ي تعاليم حياتبخش و تعاليم حقه‌ي الهي مي‌باشند، حاصل مي‌شود. 

فهرست منابع و مآخذ

- قرآن كريم
- نهج‌البلاغه
منابع فارسي:
1- ابن ابی الحدید، عز الدین ،بی تا، شرح نهج‌البلاغه، محقق محمد ابراهیم، تهران،دار احیاءالتراث العربیة.
2- ابن خلدون،بی تا، تاریخ ابن خلدون ، مترجم عبد المحمد آیتی، بی جا، مؤسسه مطالعات و تحقیقات.
3- استر آبادی، سید شرف الدین،1421، تأویل الآیات، محقق حسین استاد ولی، قم، موسسه النشر الاسلامی.
4- افرام البستانی، فؤاد،1360 فرهنگ ابجدی عربی ـ فارسی، تهران، اسلامی.
5- الزحیلی، وهبه، 1389،سیمای پیامبر اسلام، ترجمه خالد ایّوبی نیا، انتشارات حسینی اصل.
6- بابویه قمي(شیخ صدوق)، محمد،1404،عیون اخبار الرضا،محقق حسین اعلمی،بیروت،موسسه الاعلمی للمطبوعات.
7-__________________________،1403،معانی الاخبار،محقق علی اکبر غفاری،قم،انتشارات اسلامی.
8- بحراني، سيدهاشم، 1416،البرهان في تفسير القرآن، تهران، بنياد بعثت.
9- تهرانی، میرزا جواد،1388،مصباح الهدي، قم، معارف اسلامی امام رضا.
10- جبران، مسعود،1382، فرهنگ رائد الطلاب، مترجم عبدالستار قمری، تهران، ، انتشارات یادواره امام.
11- جوادی آملی، عبدالله،1390، تفسير موضوعي، ادب توحیدی انبیا در قرآن، تنظیم سعید بند علی ، قم، مرکز نشر اسراء، چاپ دوم.
12- حسيني شاه ‌عبدالعظيمي، حسين،1363، اثني عشري، بي‌جا، انتشارات ميقات.
13- خزائلي محمد علي - فردوسي، ايزدي،1382، تحليلي از دعاهاي انبيا در قرآن، قم، چاپ دفتر تبليغات.
14- ديلمى، حسن بن محمد،1376،إرشاد القلوب ، ترجمه علی سلگى، قم، ناصر.
15- راغب اصفهانی، حسين،1375،المفردات فی غریب القرآن، ترجمه غلامرضا خسروي حسيني ، تهران، انتشارات مرتضوي.
16- سیاح،احمد،1385،فرهنگ بزرگ جامع نوین عربی به فارسی (2-1) ،تهران،انتشارات اسلام.
17- طباطبايي، سيد محمد حسين، بی تا،ترجمه الميزان، سید محمد باقر موسوی همدانی، ،بی جا، دفتر انتشارات اسلامی.
18- طبرسی، فضل بن حسن،1377،ترجمه تفسیر جوامع، مشهد بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی.
19- طوسی، محمد بن حسن،بی تا،التبیان فی التفسیر المیزان، بیروت ، دار الاحیاء التراث العربی .
20- فیض الاسلام سید علینقی،1351،نهج‌البلاغه، تهران، فقیه.
21- کلینی، محمد بن يعقوب،بی تا،اصول کافی، بی جا، دفتر نشر فرهنگی اهل بیت.
22-___________________،1388،تحفه الاولیا(ترجمه اصول کافی)،قم،دارالحدیث.
23- مطهری، مرتضی،1349،جاذبه و دافعه علی علیه السلام، قم، انتشارات صدرا.
24- مفيد، محمد، الأمالي، محقق استاد ولی وهمکاران، قم، ناشر کنگره شیخ مفید، 1413.
25-  مکارم شیرازی ، ناصر، تفسیر نمونه ، تهران ، دار  الکتب الاسلامیه ، 1374ش.
26- نوري، ميرزا حسين،بی تا،مستدرك الوسائل،بی جا، نشر مؤسسه آل بيت.
27- هاشمي رفسنجاني، اكبر،بی تا،تفسير راهنما، قم، دفتر تبليغات اسلامي.
 
منابع عربي:
28- آلوسی، سید محمود،بی تا، روح المعانی فی تفسیر القرآن، تصحیح محمد حسین العرب، بیروت، دار الفکر.
29- آمدی التمیمی، عبدالواحد، غررالحکم و دررالکلم، قم، دفتر تبليغات، الطبعه الاولی، 1366.
30- ابن اثیر، مجدالدین، النهایه فی غریب الحدیث و الاثر، قم، موسسه اسماعیلیان، بي‌تا.
31- ابن عربي، محی الدین، تفسيرالقرآن الكريم، تهران، انتشارات ناصر‌خسرو، سال 1978.
32- ابن فارس، احمد، مجمل اللغه، تحقيق زهير سلطان، بیروت، موسسه الرساله ،الطبعه الاولي، 1404 هـ ق.
33-_____________،1420،معجم مقاییس اللغه،بیروت، دارالکتب العلمیه.
34- ابن منظور، محمد بن مكرم،بی تا،لسان العرب، بیروت، دارصادر.
35- الازهری، محمدبن احمد،1421،تهذیب اللغه، بيروت، داراحیاء التراث العربی.
36-الحسینی الزبیدی، سیدمحمدمرتضی،1349،تاج العروس من جواهر القاموس، بیروت، داراحیاء التراث العربی، 1349..
37-الخوری الشرتونی، سعید،1416،اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، قم،دارالاسوه.
38-الطریحی، فخرالدین،1408،مجمع البحرین، بی جا،دفتر نشر فرهنگ اسلامی، الطبعه الثانیه.
39- بابویه قمي(شیخ صدوق)، محمد،1385،علل الشرایع، بیروت، داراحیاءالتراث العربی.
40- خمینی، روح‌الله،1372،مصباح الهدایه الی الخلافه و الولایه، مقدّمه از سیّدجلال‌الدین آشتیانی، بی جا، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
41- رازي، ابوالفتح،1398،روح‌الجنان، بي‌جا، چاپ اسلاميه.
42- راغب اصفهانی، حسین،1416،المفردات فی غریب القران، تحقيق صفوان عدنان، بيروت، الدار الشاميه.
43- زمخشری، محمود بن عمر،1424،اساس البلاغه، بیروت ، دار الفكر.
44-_________________،1336،الکشاف،بی جا،دارالکتب الغربی.
45- سید قطب، في‌ظلال القرآن،1995، بیروت، دار الشروق.
46- طباطبايي، سيد محمد حسين،بی تا،المیزان، بي‌جا، دفتر انتشارات اسلامي.
47- طبرسي،فضل بن حسن،1339،مجمع‌البيان، بیروت،دار احیاءالتراث العربی.
48- طوسی، محمد بن حسن،1411،مصباح المتهجّد، بیروت، موسسه فقه والشیعه.
49- فخر، رازي،بی تا، تفسير كبير، قاهره، الطبعـﺔ البهيه المصريه، چاپ سوم.
50- فیض کاشانی، محسن،بی تا، تفسير صافي، مشهد، دار المرتضی.
51- فراهیدی، خلیل،1409،العین، قم، نشرهجرت،1409
52- کاشانی، فتح الله،1336،منهج‌الصادقين، بی جا،کتابفروشی اسلامیه.
53- مجلسی، محمد باقر،1403،بحار الانوار، بیروت، دار إحیاءالتراث العربی.
54- مفيد، محمد (شيخ مفيد)،بی تا،امالي، بي‌جا، كنكره شيخ مفيد.