پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

خانواده به عنوان اولين و اساسيترين نهاد اجتماعي، نقش كليدي در تربيت نسل سالم و متعهد دارد. هدف از انجام اين پژوهش بررسي نقش خانواده به عنوان بنياديترين نهاد اجتماعي از منظر قرآن و ديدگاههاي دو مفسر برجسته شيعه، آيتالله جوادي آملي و آيت الله مكارم شيرازي، مي‌باشد. اين پژوهش در سه فصل به بررسي مفهوم خانواده، ديدگاههاي دو مفسر و وجوه اشتراك و افتراق آنها در خصوص تحكيم خانواده ميپردازد. در فصل اول، كليات پژوهش و مفهومشناسي خانواده مورد بررسي قرار ميگيرد. در فصل دوم، ديدگاههاي آيتالله جوادي آملي و آيتالله مكارم شيرازي در خصوص خانواده و تحكيم آن بررسي ميشود. در مجموع، بررسي ديدگاه‌هاي آيت‌الله جوادي آملي و آيت‌الله مكارم شيرازي نشان مي‌دهد كه هر دو بر اهميت خانواده به‌عنوان ركن بنيادين جامعه اسلامي، حفظ حقوق متقابل زن و مرد، تربيت اخلاقي و ديني فرزندان و نقش معنويت و اخلاق در تحكيم بنيان خانواده تأكيد دارند. اشتراكات آن‌ها در مبنا، روش و غايت تحكيم خانواده شامل توجه به اصول اخلاقي، تربيتي و ديني، استفاده از روش «قرآن به قرآن» همراه با عقل و نقل معتبر، و غايت نهايي پرورش معنوي، تربيت نسل صالح و ايجاد خانواده‌اي پايدار است. در عين حال، افتراق‌ها در مباني، روش و غايت آن‌ها ديده مي‌شود؛ جوادي آملي با رويكرد فلسفي و عرفاني بر معنويت، سكينه، محبت عقلاني و رشد اخلاقي اعضاي خانواده تأكيد دارد، در حالي كه مكارم شيرازي با رويكرد فقهي و اجتماعي بر رعايت حقوق و وظايف متقابل، عدالت و حل معضلات خانوادگي و اجتماعي تمركز مي‌كند. اين دو رويكرد مكمل يكديگر بوده و هم ابعاد روحي و معنوي و هم ابعاد حقوقي و عملي خانواده را تقويت مي‌كنند.