پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يافته‌هاي علوم تجربي از قبيل روانشناسي و پزشكي در مورد تجربه‌هاي دم مرگي يا نزديك به مرگ (Near Death Experiences (NDE در كنار تحليل‌هايي كه از متكلمان، فيلسوفان و عارفان در اين باره به دست ما رسيده است، ما را با اين پرسش روبرو مي‌كند كه چه نسبتي بين آن يافته‌ها و اين تحليل‌ها از حيث نقل و عقل وجود دارد؟ يافته‌هاي اين پژوهش نشان دادند كه با بررسي و مقايسه تجربه‌هاي دم مرگي مي‌توان به و يژگي‌هايي كلي دست يافت. اين ويژگي‌ها از ديدگاه آيات و روايات، به دو دسته مثبت و منفي تقسيم مي‌شوند. از آنجا كه تجربه‌هاي دم مرگي در ظرف عالمي فراتر از دنيا و در عالم برزخ به وقوع مي‌پيوندند، با وقوع مرگ و جدايي روح و جسم، انسان در معرض مشاهده حقايقي قرار مي‌گيرد كه اين ويژگي‌ها حاكي از آنها هستند. تجربه‌هاي دم مرگي با خصوصيات عالم مثال قابل تبيين هستند؛ به‌اين صورت كه كاهش تعلق نفس به بدن، موجب كناررفتن حجاب‌هاي مادي از پيش روي فرد تجربه‌گر و ورودش به عالم مثال مي‌شود. هر قدر اين قطع تعلق بيشتر باشد، شخص تجربه‌گر با عمقي بيشتر و با ويژگي‌هايي فزون‌تر، جهان پس از مرگ را تجربه مي‌كند. اعتبارسنجي اين تجربه‌ها بر اساس نقل و عرفان، بيانگر تاييد بسياري از ويژگي‌هاي اين تجربه‌ها با آيات و روايات اسلامي است.