پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

حمد فضيلتي از فضايل است كه بر شكرگزاري در برابر كارهاي با ارزش و زيبا دلالت مي‌كند. حمد، ستايش از كمال يا نعمتي است كه از نظر قرآن اين فضيلت جز براي خدا نيست و كسي جز او حمد نمي‌شود. مسأله اصلي تحقيق، نقش و تأثيرات حمد الهي در ابعاد دنيوي و اخروي زندگي انسان از منظر قرآن و با تأكيد بر دعاي اول صحيفه سجاديه است. در دعاي اول صحيفه سجاديه كه با حمد و ستايش خداوند آغاز مي‌شود، امام زين‌العابدين عليه‌السلام به تشريح آثار متعالي حمد الهي مي‌پردازد. اين آثار در دو بخش فردي و اجتماعي قابل دسته‌بندي هستند؛ در بخش فردي، حمد الهي موجب رفع اندوه، تقويت صبر، افزايش نعمت‌ها و ... مي‌شود. در بخش اجتماعي، حمد الهي به ايجاد امنيت، نجات از سختي‌ها، و تأليف قلوب و ... كمك مي‌كند. بر اساس آيات متعدد قرآن كريم و دعاي اول صحيفه، حمد و ستايش خداوند به عنوان يك فضيلت معنوي برجسته، شناخته شده و تأثيرات آن نه تنها در دنياي مادي، بلكه در زندگي اخروي نيز مشهود است. از يافته‌هاي تحقيق اين است كه پيوند عميقي ميان آموزه‌هاي قرآني و دعاي امام سجاد عليه‌السلام در صحيفه سجاديه وجود دارد كه بررسي و تحليل دعاي اول صحيفه سجاديه با استناد به آيات قرآن، به درك عميق‌تري از آثار حمد الهي منجر مي‌شود و اهميت اين فضيلت در زندگي انسان را از منظر ديني و اخلاقي تبيين مي‌كند.