پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

خانواده به عنوان يك واحد اجتماعي پايه، بر مبناي ازدواج ميان مرد و زن شكل مي‌گيرد و از طريق فرآيند توليد مثل به پايداري و توسعه خود ادامه مي‌دهد. اين واحد مهم اجتماعي در تكامل شخصيت انسان‌ها و پيشرفت جامعه بشري نقش اساسي دارد. دين اسلام به منظور حفظ و تقويت اين نهاد مهم اجتماعي و جلوگيري از تزلزل و فروپاشي آن، مجموعه‌اي از دستورالعمل‌ها و توصيه‌هاي مهم ارائه كرده است. اين رهنمودها بر اهميت انسجام و ثبات خانواده تاكيد دارند و از همين رو، مايه بقاي جامعه و رشد فرهنگي و اخلاقي آن به شمار مي‌روند.يكي از ارزشمند ترين راهكارهاي پايداري و استمرار ارزش هاي اخلاقي و ديني در جامعه، تحكيم بنيان خانواده است. از آن جهت كه والدين به عنوان الگويي در خانواده مطرح است. راهبرنده، تنظيم كننده و جهت دهنده حركت خانواده در سبك و مدل زندگي مي‌باشد. اخلاق و عملكرد و حتي نگرش والدين سايه گستر بر فرزندان خويش خواهد بود. تحقيق حاضر به هدف بررسي فرهنگ سازگاري در خانواده از منظر آيات و روايات به روش توصيفي و تحليلي نگاشته شده است. نتايج حاصل از تحقيق عبارتند از : اسلام توجه خاصي به خانواده‌ها دارد، بر همين اساس قوانين و وظايف خاصي براي اعضاي آن در نظر گرفته است كه موجبات سازگاري بين اعضا را فراهم مي‌آورد، آيات و روايات هم بر فرهنگ سازگاري بين زوجين وهم بين والدين و فرزندان تاكيد دارد. در همين راستا با رعايت كردن عوامل اخلاقي، رفتاري، وجسماني موجبات رشد و ترقي و سعادت خانواده و ايجاد سازگاري بين اعضاء را فراهم مي‌كند.