پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اين پايان‌نامه به بررسي كاركرد اميد در زندگي دنيوي انسان از منظر آيات قرآن و احاديث معصومين(عليه السلام) مي‌پردازد. اميد به عنوان يكي از ويژگي‌هاي روحي و فطري انسان، در اسلام از اهميت ويژه‌اي برخوردار است و به‌عنوان عاملي مؤثر درتقويت ايمان، استقامت در برابر مشكلات و ايجاد انگيزه براي تلاش و خودسازي محسوب مي‌شود. اين تحقيق با هدف تبيين كاركردهاي اميد و تأثيرات آن بر زندگي دنيوي، مي‌تواند به عنوان راهنمايي براي افراد و جوامع در مسير اميدآفريني و تحقق اهداف انساني و الهي مورد استفاده قرار گيرد. اين پژوهش به روش توصيفي – تحليلي از نوع كتابخانه اي درصدد آگاهي و پاسخ به اين سوال است كه كاركرد اميد در زندگي دنيوي انسان از منظر قرآن واحاديث چيست؟ درابتدا به تبيين مفهوم اميد در متون ديني و آثار آن در زندگي فردي و اجتماعي انسان‌ها پرداخته مي‌شود. سپس، با استناد به آيات قرآن كريم و احاديث اهل بيت(عليه السلام)، نقش اميد در تحكيم روابط اجتماعي، ارتقاء روحيه و تعامل مثبت با مشكلات بررسي گرديده است. يافته‌هاي اين تحقيق نشان مي‌دهد كه اميد نه‌تنها به‌عنوان يك احساس مثبت بلكه به‌عنوان يك راهبرد كليدي در زندگي دنيوي انسان مي‌تواند به افزايش كيفيت زندگي، كاهش اضطراب و افسردگي و البته هدايت به سمت پيشرفت معنوي و اخلاقي كمك كند. در نهايت اين مطالعه به تأكيد بر ضرورت نهادينه ‌سازي فرهنگ اميد در جامعه اسلامي و نقش آن در توسعه فردي و اجتماعي مي‌پردازد.