پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده: فرقه‌هاي انحرافي با مباني، اهداف و نحوه پيدايش و فعاليت‌ خود، انسجام بخشي، وحدت‌سازي و امنيت‌سازي دين را خدشه‌دار و همبستگي اجتماعي را تهديد مي‌نمايند، اين فرقه‌هاي انحرافي اصولا يك نوع ناهنجاري اجتماعي در جامعه محسوب مي‌شوند كه فعاليت آنها سبب مي‌شود تعادل جامعه و نظم حاصل از توافق اجتماعي به‌هم بريزد، همچنين ماهيت متصلب و عدم انعطاف‌پذيري آنان نيز در برابر عقايد ديگر گروه‌هاي جامعه، سبب كشمكش، نزاع، پرخاشگري و ترور مي‌شود. پژوهش حاضر به بررسي علل پيدايش، انحطاط و انقراض و پيامدهاي فرق انحرافي در عصر غيبت صغري مي‌پردازد. روش اين تحقيق توصيفي- تحليلي است، همچنين اين تحقيق، از نظر هدف كاربردي است و روش گردآوري اطلاعات، از طريق مطالعات كتابخانه‌اي است. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه علل پيدايش فرقه‌هاي انحرافي عبارت از: عدم حاكميت سياسي تشيع، اختناق، تقيه، پيدايش علم كلام در جامعه اسلامي، حمايت حكومت‌ها از فرقه‌ها، جلوگيري از تدوين احاديث نبوي، جعل‌ حديث‌، تكليف‌گريزي و اباحه‌گري، اختلاف در جانشيني پس از رحلت امام عسكري عليه السّلام، غيبت امام زمان(عج)، تأويل و تطبيق در مفهوم مهدويت، ادعاهاي دروغين نيابت، شخصيت جعفر و نجات‌طلبي افراطي ‌است. و علل انحطاط و انقراض اين فرقه‌هاي انحرافي شامل: هدايت‌گري امام مهدي‌(عج)، توقيعات امام مهدي(عج)، فعاليت‌هاي نواب‌اربعه، رهبري‌هاي علماي شيعه، تاليفات متكلمان شيعه مي‌باشد. همچنين پيامدهاي اين فرقه‌هاي انحرافي شامل: چالش در‌ امت‌ واحد، جلوگيري از حاكميت سياسي شيعه، تفرقه، انحطاط و انقراض تمدني، از بين رفتن يكپارچگي و وفاق اجتماعي، خشونت، كشمكش اجتماعي‌ و از‌ بين رفتن اقتدار اجتماعي، جلوگيري از انسجام بخشي دين و قطبي‌سازي جامعه، تماميت‌گرايي، ‌‌‌حذف‌ عالمان دين، تغيير در سبك زندگي ديني، سوق دادن مريدان به مخالفت سياسي با نظام، فراهم آوردن زمينه رشد جرائم و ناهنجاري هاي اجتماعي، بروز بيمارهاي روحي و رواني بين مريدان، ركن رابع، سحر و جادو، بي‌هويتي اجتماعي و ايجاد يأس و نااميدي مي‌باشد.