پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

در قرآن كريم حدود 1300 آيه در مورد معاد و حوادث پيش از قيامت وجود دارد كه از آن‌ها به اشراط الساعه تعبير شده است. اشراط از نظر لغوي جمع (شرط) به معناي (علامت) است. معناي اصلي اين واژه همان شرط است و شرط عاملي است كه وجود امري به تحقق آن بستگي دارد. دليل پيوند معنايي شرط با علامت اين است كه تحقق شرط، علامت تحقق امري است كه وجود آمدنش منوط به آن شرط است. بدين سان اشراط الساعه مجموعه حوادثي هست كه تحقق آن‌ها نشانه وقوع قيامت است. واژه اشراط الساعه در قرآن كريم آمده است. به‌طوري‌كه پيرامون آن در كتب تفسيري شيعه و اهل سنت، مباحث زيادي مطرح شده است. مفسران شيعه و اهل سنت به شرح و تفسير اين آيات و نشانه‌ها پرداخته‌اند. اين پژوهش به روش توصيفي و تحليلي انجام يافته است. با مراجعه به منابع مكتوب، اين نتيجه حاصل شد كه بين فرقه‌هاي مسلمين، در اين زمينه، ديدگاه‌هاي مختلفي وجود دارد، علماي اماميه از اشراط الساعه صرفا به معناي علامت قيامت تعبير مي‌كنند. همچنين علماي اهل سنت، اشراط الساعه را به ده علامت قيامت مطرح نموده‌اند اما با دقت كافي دريافت خواهد شد كه اين علامات به تمامه با تمام شرايطي كه در كتب تفسيري اهل سنت مطرح شده است اشتراكاتي با علامت ظهور به نگاه علماي شيعه دارد.