پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

قرآن كريم كتاب شفا و رحمت و غني ترين منبع شناخت و دانش بهترين وسيله هدايت بشر است. اين منبع الهي كه سرشار از علوم و معارف اسلامي است و چشمگيرترين قلمرو تعليم و تربيت و روان شناسي تربيتي است. از ميان اين درياي ناب و حياتي و گوهرهاي درخشان پروردگار سوره مباركه يوسف (عليه السلام) بهترين ابزار روان درماني كودكان و نوجوانان است. روان شناسي تربيتي اين سوره و آموزه هاي اخلاقي، تربيتي آن بهترين الگوي تربيتي براي خانواده‌ هاست. با توجه به اينكه تربيت امري ضروري و حياتي براي تمام جوامع بشري است و از نظر اسلام تربيت معنوي فرزند حتي از تامين حوائج جسماني و تغذيه مادي او نيز مهم تر است همچنين به جهت جلوگيري از بسياري از معضلات و نابساماني هاي رواني و اخلاقي، اقدام به نگارش اين پايان نامه كردم. اين پژوهش با هدف رسيدن به يك راهكار مناسب براي اصلاح روابط والدين با فرزندان با محوريت سوره مباركه يوسف (عليه السلام) همچنين بررسي نقش والدين در شكوفايي استعدادهاي معنوي فرزندان و بررسي راهكارهاي تربيت معنوي و تاثير آنها در موفقيت و سعادتمندي فرزندان است. در اين تحقيق اين مسئله بررسي مي شود كه والدين به عنوان اولين و مهم ترين عامل تربيتي فرزندان با آشنايي از محتويات ارزشمند سوره يوسف (عليه السلام) و به كارگيري مباحث اخلاقي در زندگي از بسياري از مشكلات و معضلات جلوگيري مي كنند. اين تحقيق نشان داد كه روش برخورد حضرت يعقوب (عليه السلام) با فرزندان خطاكار خود و صبر جميل ايشان و نرمش و بخشش حضرت يوسف (عليه السلام) با برادران حسود خود بهترين راهكار تربيت سازنده براي والدين مي باشد، همچنين با تحقيقاتي كه درباره تربيت معنوي فرزندان صورت گرفت به اين نتيجه رسيديم كه نوع رابطه والدين با فرزندان بسيار حائز اهميت مي باشد و با جلوگيري از ايجاد بسترهاي حسادت و برخورد عادلانه و اهميت به بازي و سرگرمي آنها و ابراز محبت به صورت كافي زمينه ‌هاي رشد و كمال فرزندان خود را مي توانيم فراهم نمائيم. اين تحقيق به روش كتابخانه اي و با ابزار فيش برداري انجام شد.