پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ارتداد در لغت به معناي «بازگشت از راه آمده» مي‌باشد ولي در اصطلاح مسلمانان به معناي «بازگشت از راه اسلام، خروج از اسلام و قطع اسلام» به كار مي-رود. در رابطه با حكم ارتداد دو رويكرد در ميان مسلمانان وجود دارد. گروهي كه اكثريت فقيهان گذشته و حال را تشكيل مي‌دهند بر اين باورند كه ارتداد موجب قتل مي‌شود. بنابراين مرتد واجب القتل است. (البته ارتداد زنان و مرتد ملي در صورت توبه از اين حكم استثنا شده است). گروه ديگري كه تعدادشان اندك است معتقدند كه ارتداد موجب قتل نمي‌شود زيرا ارتداد از جمله حدود نيست و جزء تعزيرات است و بر عهده حاكم جامعه است كه بر اساس شرايط و قراين حكم دهد. منابع اسلامي نيز دو دسته اند: قرآن كريم، ظهور در اين دارد كه مرتد كشته نمي‌شود اما سنّت و روايات ظهور بلكه صراحت بر قتل مرتد دارد و كسي كه از اسلام برگشته و كافر شده است را محكوم به قتل مي‌داند. شرايط و موجبات ارتداد در اديان ابراهيمي نيز تقريبا شبيه هم است در هر سه دين يهود، مسيحيت و اسلام، توهين به مقدسات ديني جرم شناخته شده و موجب مجازات است. سير مجازات ارتداد در هر سه دين به اين گونه بوده است كه در آغاز با سختگيري و شدت زيادي همراه بوده و رفته رفته به دلايل مختلفي از آن كاسته شده است. مخالفان و موافقان حكم ارتداد براي تاييد ادعاهاي خود مستنداتي از قرآن و روايات ارائه داده و هركدام سعي در به كرسي نشاندن عقايد خود دارند.موافقان حكم ارتداد فلسفه مجازات را جلوگيري از اختلال در نظم اخلاقي جامعه و تبليغ عليه دين و تضعيف روحيه ديني، نشان دادن اهميت دين در جامعه و ترغيب به تفكر بيشتر در دين قبل از پذيرش آن مي‌دانند.